The Potentiality of Stabilization Clauses to Affect Host States’ Human Rights Obligations at the Example of BTC Pipeline Legal Framework
Stabilizasyon Şartlarının Ev Sahibi Devletlerin İnsan Hakları Yükümlülüklerini Etkileme Potansiyelinin BTC Boru Hattı Yasal Çerçevesi Örneğinde İncelenmesi
Aslıhan ERBAŞI
Beside the high amount of a capital necessity in energy investments, the fact that the majority of the world's energy resources are located in countries with political and economic instability gave cause for the common usage of stabilization clauses for long-term investment contracts with States, which prevent a unilaterall alteration of the contract terms throughout the investment period. While the stabilization clauses may serve as risk mitigation devices guaranteeing stability for the foreign investors, they can also protect them from changes in host state’s law regarding some human rights areas such as non-discrimination, labour, environment, health and safety. This issue became more apparent due to complex legal regime set out in Baku-Tbilisi and Ceyhan pipeline project between and among Azerbaijan, Georgia, Turkey and an international consortium developing the said project. In such a way that a part of this legal regime introduces a stabilization clause, giving priority to the provisions of the foreign investment contracts over those of prospective amendments of domestic or international human rights legislation or treaties and requiring compensation from Host State when the new law affects the profitability of the investment adversely. In this paper the application of stabilization clauses related to BTC project addressing human rights obligations will be explored through reviewing the legal instruments and existing literature. In this context the paper will attempt to answer the question if a stabilization clause may serve to limit a state’s action to implement or follow legislation addressing human rights obligations.
Energy, Stabilization Clauses, Foreign Investment, Energy Investment, BTC Pipeline.
Enerji yatırımlarında yaşanan yüksek miktardaki sermaye ihtiyacının yanısıra, dünyanın enerji kaynaklarının çoğunun siyasi ve ekonomik istikrarsızlık içerisindeki ülkelerin sınırları dahilinde yer alması, bu kaynakların sahibi olan ülkelerle yapılan uzun süreli yatırım sözleşmelerinde yer alan ve yatırım süresi boyunca sözleşme şartlarının tek taraflı bir şekilde değiştirilmesini önleyen stabilizasyon şartlarının yaygın şekilde kullanımına sebebiyet vermiştir. Stabilizasyon şartları bir yandan yabancı yatırımcılar için istikrarı temin eden risk azaltma aracı işlevi görürken, aynı zamanda yabancı yatırımcıları ayrımcılığa uğramama, çalışma, çevre, sağlık ve güvenlik gibi insan hakları alanlarına ilişkin Ev Sahibi Devlet’in kanunlarında yapılan değişikliklere karşı koruyabilmektedir. Bu husus, söz konusu yasal rejimin bir kısmının yabancı yatırımcı sözleşmelerinin hükümlerine yerli veya uluslararası insan hakları mevzuatı veya anlaşmaları karşısında öncelik tanımak ve yeni bir yasanın yatırımın karlılığına olumsuz yönde etki etmesi halinde Ev Sahibi Devlet’ten tazminat talep etmek suretiyle bir stabilizasyon şartı getirmesinden dolayı Azerbaycan, Gürcistan, Türkiye ve söz konusu projeyi geliştiren uluslararası konsorsiyum arasındaki Baku Tiflis Ceyhan (BTC) boru hattı projesinde hayata geçirilen kompleks yasal rejim nedeniyle daha da aşikar bir hale gelmiştir. Bu makalede BTC projesi bağlamında insan hakları yükümlülüklerini ele alan stabilizasyon şartlarının uygulanması hususu, kanuni belgeler ile mevcut literatürün incelenmesi suretiyle araştırılacak ve bu bağlamda bir stabilizasyon şartının ilgili devletin insan hakları yükümlülüklerini ele alan mevzuatını uygulaması veya takip etmesine ilişkin eylemini sınırlamaya hizmet edip etmediği sorusuna cevap arayacaktır.
Enerji, İstikrar (Stabilizasyon) Kayıtları, Yabancı Yatırım, Enerji Yatırımı, BTC Boru Hattı.
INTRODUCTION
The petroleum industry from upstream to downstream phase contains high risks due to varying factors such as the nature of these projects enabling making profits only in a long period or the long duration of contract forcing the investors to face unpredictability such as changes in economic environment, political regimes of Host Governments, prices and quality-quantity of the commodities extracted.
Unlimited with the reasons mentioned above, the petroleum agreements need stability which refers the International Oil Companies to apply to some contractual devices. “Stabilization Clause” is one of these devices which intends to protect investors against a number of “sovereign risks” such as nationalization or expropriation of foreign investments in 60’s and 70’s1, whereas today it mainly deals with “changes in law”, more precisely with “chilling the law reforms in the Host State”2 as described by Sheppard and Crockett.
This type of stabilization clauses may mitigate the Host States’ flexibility in governmental acts such as its legislative or administrative power. Even its necessary new regulations regarding public interest may end up with States’ responsibility to pay compensation3 including regulations regarding the investors’ responsibility to respect human rights and environment related standards.4
