Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’a Göre Bileşik Faiz Yasağı (TKHK m. 4/7)
Mustafa Alper GÜMÜŞ
I. GENEL OLARAK FAİZ KAVRAMI
Faiz, bir miktar paradan veya bir misli maldan yoksun kalmanın karşılığı olan ve yoksun kalınan para miktarının tutarı/misli mal miktarı ve yoksun kalma süresine göre hesaplanan karşılıktır1. Diğer bir deyişle borçlunun alacaklıya ait parasal ve misli mal üzerinden sermayeyi kullanması ve alacaklının bu nedenle yaşadığı yoksunluk için ödediği ücrettir. Faiz hukuki niteliği itibariyle bir hukuki üründür (TMK m. 685/II).
Hukuk öğretisindeki genel eğilimin aksine faiz, sadece bir miktar paradan yoksunluğun değil, bir miktar misli maldan yoksunluğun da karşılığıdır. Ancak maddi denklik kuralı gereği, paranın faizi para, misli malın faizi aynı türden misli maldır. Ancak uygulamada faiz alacağı daha çok para borçlarına ilişkin karşımıza çıkmaktadır ve çalışmamızda bileşik faiz kurumu para borçları esas alınarak incelenmiştir.
II. TEKNİK ANLAMDA FAİZE FAİZ YÜRÜTÜLMESİNİN BİR TÜRÜ OLARAK BİLEŞİK FAİZ
Belirli bir dönem için işleyecek “faiz alacağı üzerinden” doğrudan veya dolaylı olarak “aynı türden” faiz işletilmesine teknik anlamda faize faiz yürütülmesi denir. İki türü mevcuttur:
