Adalet Dergisi
- Giriş
-
1 - 4
- Makaleler
-
1055 - 1079
-
1080 - 1085
-
1086 - 1092
-
1093 - 1122
- Kararlar
-
1123 - 1147
-
1148 - 1159
-
1160 - 1169
- 2023 (2)
- 2022 (2)
- 2021 (2)
- 2020 (2)
- 2019 (1)
- 1979 (4)
- Sayı:6 | Kasım 1979
- Sayı:5 | Eylül 1979
- Sayı:3 - 4 | Mayıs - Haziran 1979
- Sayı:1 - 2 | Ocak - Şubat 1979
- 1978 (3)
- 1977 (3)
- 1976 (3)
- 1975 (2)
- 1974 (7)
- Sayı:11 - 12 | Kasım - Aralık 1974
- Sayı:9 - 10 | Eylül - Ekim 1974
- Sayı:8 | Ağustos 1974
- Sayı:7 | Temmuz 1974
- Sayı:6 | Haziran 1974
- Sayı:2 - 3 | Şubat - Mart 1974
- Sayı:1 | Ocak 1974
- 1973 (10)
- Sayı:12 | Aralık 1973
- Sayı:11 | Kasım 1973
- Sayı:10 | Ekim 1973
- Sayı:9 | Eylül 1973
- Sayı:8 | Ağustos 1973
- Sayı:7 | Temmuz 1973
- Sayı:5 - 6 | Mayıs - Haziran 1973
- Sayı:4 | Mart 1973
- Sayı:2 - 3 | Şubat - Mart 1973
- Sayı:1 | Ocak 1973
- 1972 (9)
- Sayı:12 | Aralık 1972
- Sayı:11 | Kasım 1972
- Sayı:10 | Ekim 1972
- Sayı:8 - 9 | Ağustos - Eylül 1972
- Sayı:6 - 7 | Haziran - Temmuz 1972
- Sayı:4 - 5 | Nisan - Mayıs 1972
- Sayı:3 | Mart 1972
- Sayı:2 | Şubat 1972
- Sayı:1 | Ocak 1972
- 1971 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1971
- Sayı:11 | Kasım 1971
- Sayı:10 | Ekim 1971
- Sayı:9 | Eylül 1971
- Sayı:8 | Ağustos 1971
- Sayı:7 | Temmuz 1971
- Sayı:6 | Haziran 1971
- Sayı:5 | Mayıs 1971
- Sayı:4 | Nisan 1971
- Sayı:3 | Mart 1971
- Sayı:2 | Şubat 1971
- Sayı:1 | Ocak 1971
- 1970 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1970
- Sayı:11 | Kasım 1970
- Sayı:10 | Ekim 1970
- Sayı:9 | Eylül 1970
- Sayı:8 | Ağustos 1970
- Sayı:7 | Temmuz 1970
- Sayı:6 | Haziran 1970
- Sayı:5 | Mayıs 1970
- Sayı:4 | Nisan 1970
- Sayı:3 | Mart 1970
- Sayı:2 | Şubat 1970
- Sayı:1 | Ocak 1970
- 1969 (3)
- 1968 (7)
- Sayı:11 - 12 | Kasım - Aralık 1968
- Sayı:9 - 10 | Eylül - Ekim 1968
- Sayı:7 - 8 | Temmuz - Ağustos 1968
- Sayı:6 | Haziran 1968
- Sayı:5 | Mayıs 1968
- Sayı:3 - 4 | Mart - Nisan 1968
- Sayı:1 - 2 | Ocak - Şubat 1968
- 1967 (9)
- Sayı:12 | Aralık 1967
- Sayı:11 | Kasım 1967
- Sayı:7 - 10 | Temmuz - Ağustos 1967
- Sayı:6 | Haziran 1967
- Sayı:5 | Mayıs 1967
- Sayı:4 | Nisan 1967
- Sayı:3 | Mart 1967
- Sayı:2 | Şubat 1967
- Sayı:1 | Ocak 1967
- 1966 (10)
- Sayı:12 | Aralık 1966
- Sayı:11 | Kasım 1966
- Sayı:10 | Ekim 1966
- Sayı:8 - 9 | Ağustos - Eylül 1966
- Sayı:7 | Temmuz 1966
- Sayı:5 - 6 | Mayıs - Haziran 1966
- Sayı:4 | Nisan 1966
- Sayı:3 | Mart 1966
- Sayı:2 | Şubat 1966
- Sayı:1 | Ocak 1966
- 1965 (9)
- Sayı:11 - 12 | Kasım - Aralık 1965
- Sayı:10 | Ekim 1965
- Sayı:9 | Eylül 1965
- Sayı:7 - 8 | Temmuz - Ağustos 1965
- Sayı:5 - 6 | Mayıs - Haziran 1965
- Sayı:4 | Nisan 1965
- Sayı:3 | Mart 1965
- Sayı:2 | Şubat 1965
- Sayı:1 | Ocak 1965
- 1964 (6)
- Sayı:9 - 12 | Eylül - Ekim 1964
- Sayı:7 - 8 | Temmuz - Ağustos 1964
- Sayı:5 - 6 | Mayıs - Haziran 1964
- Sayı:3 - 4 | Mart - Nisan 1964
- Sayı:2 | Şubat 1964
- Sayı:1 | Ocak 1964
- 1963 (5)
- Sayı:11 - 12 | Kasım - Aralık 1963
- Sayı:9 - 10 | Eylül - Ekim 1963
- Sayı:5 - 8 | Mayıs - Haziran 1963
- Sayı:3 - 4 | Mart - Nisan 1963
- Sayı:1 - 2 | Ocak - Şubat 1963
- 1962 (7)
- Sayı:11 - 12 | Kasım - Aralık 1962
- Sayı:9 - 10 | Eylül - Ekim 1962
- Sayı:7 - 8 | Haziran - Temmuz 1962
- Sayı:5 - 6 | Mayıs - Haziran 1962
- Sayı:3 - 4 | Mart - Nisan 1962
- Sayı:2 | Şubat 1962
- Sayı:1 | Ocak 1962
- 1961 (7)
- Sayı:11 - 12 | Kasım - Aralık 1961
- Sayı:9 - 10 | Eylül - Ekim 1961
- Sayı:7 - 8 | Temmuz - Ağustos 1961
- Sayı:6 | Haziran 1961
- Sayı:5 | Mayıs 1961
- Sayı:3 - 4 | Mart - Nisan 1961
- Sayı:1 - 2 | Ocak - Şubat 1961
- 1960 (7)
- Sayı:11 - 12 | Kasım - Aralık 1960
- Sayı:10 | Ekim 1960
- Sayı:9 | Eylül 1960
- Sayı:8 | Ağustos 1960
- Sayı:7 | Temmuz 1960
- Sayı:2 - 6 | Haziran - Temmuz 1960
- Sayı:1 | Mart 1960
- 1959 (4)
- 1958 (7)
- Sayı:11 - 12 | Kasım - Aralık 1958
- Sayı:9 - 10 | Eylül - Ekim 1958
- Sayı:7 - 8 | Temmuz - Ağustos 1958
- Sayı:5 - 6 | Mayıs - Haziran 1958
- Sayı:3 - 4 | Mart - Nisan 1958
- Sayı:2 | Şubat 1958
- Sayı:1 | Ocak 1958
- 1957 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1957
- Sayı:11 | Kasım 1957
- Sayı:10 | Ekim 1957
- Sayı:9 | Eylül 1957
- Sayı:8 | Ağustos 1957
- Sayı:7 | Temmuz 1957
- Sayı:6 | Haziran 1957
- Sayı:5 | Mayıs 1957
- Sayı:4 | Nisan 1957
- Sayı:3 | Mart 1957
- Sayı:2 | Şubat 1957
- Sayı:1 | Ocak 1957
- 1956 (11)
- Sayı:12 | Aralık 1956
- Sayı:11 | Kasım 1956
- Sayı:10 | Ekim 1956
- Sayı:9 | Eylül 1956
- Sayı:8 | Ağustos 1956
- Sayı:7 | Temmuz 1956
- Sayı:6 | Haziran 1956
- Sayı:4 | Nisan 1956
- Sayı:3 | Mart 1956
- Sayı:2 | Şubat 1956
- Sayı:1 | Ocak 1956
- 1955 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1955
- Sayı:11 | Kasım 1955
- Sayı:10 | Ekim 1955
- Sayı:9 | Eylül 1955
- Sayı:8 | Ağustos 1955
- Sayı:7 | Temmuz 1955
- Sayı:6 | Haziran 1955
- Sayı:5 | Mayıs 1955
- Sayı:4 | Nisan 1955
- Sayı:3 | Mart 1955
- Sayı:2 | Şubat 1955
- Sayı:1 | Ocak 1955
- 1954 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1954
- Sayı:11 | Kasım 1954
- Sayı:10 | Ekim 1954
- Sayı:9 | Eylül 1954
- Sayı:8 | Ağustos 1954
- Sayı:7 | Temmuz 1954
- Sayı:6 | Haziran 1954
- Sayı:5 | Mayıs 1954
- Sayı:4 | Nisan 1954
- Sayı:3 | Mart 1954
- Sayı:2 | Şubat 1954
- Sayı:1 | Ocak 1954
- 1953 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1953
- Sayı:11 | Kasım 1953
- Sayı:10 | Ekim 1953
- Sayı:9 | Eylül 1953
- Sayı:8 | Ağustos 1953
- Sayı:7 | Temmuz 1953
- Sayı:6 | Haziran 1953
- Sayı:5 | Mayıs 1953
- Sayı:4 | Nisan 1953
- Sayı:3 | Mart 1953
- Sayı:2 | Şubat 1953
- Sayı:1 | Ocak 1953
- 1952 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1952
- Sayı:11 | Kasım 1952
- Sayı:10 | Ekim 1952
- Sayı:9 | Eylül 1952
- Sayı:8 | Ağustos 1952
- Sayı:7 | Temmuz 1952
- Sayı:6 | Haziran 1952
- Sayı:5 | Mayıs 1952
- Sayı:4 | Nisan 1952
- Sayı:3 | Mart 1952
- Sayı:2 | Şubat 1952
- Sayı:1 | Ocak 1952
- 1951 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1951
- Sayı:11 | Kasım 1951
- Sayı:10 | Ekim 1951
- Sayı:9 | Eylül 1951
- Sayı:8 | Ağustos 1951
- Sayı:7 | Temmuz 1951
- Sayı:6 | Haziran 1951
- Sayı:5 | Mayıs 1951
- Sayı:4 | Nisan 1951
- Sayı:3 | Mart 1951
- Sayı:2 | Şubat 1951
- Sayı:1 | Ocak 1951
- 1950 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1950
- Sayı:11 | Kasım 1950
- Sayı:10 | Ekim 1950
- Sayı:9 | Eylül 1950
- Sayı:8 | Ağustos 1950
- Sayı:7 | Temmuz 1950
- Sayı:6 | Haziran 1950
- Sayı:5 | Mayıs 1950
- Sayı:4 | Nisan 1950
- Sayı:3 | Mart 1950
- Sayı:2 | Şubat 1950
- Sayı:1 | Ocak 1950
- 1949 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1949
- Sayı:11 | Kasım 1949
- Sayı:10 | Ekim 1949
- Sayı:9 | Eylül 1949
- Sayı:8 | Ağustos 1949
- Sayı:7 | Temmuz 1949
- Sayı:6 | Haziran 1949
- Sayı:5 | Mayıs 1949
- Sayı:4 | Nisan 1949
- Sayı:3 | Mart 1949
- Sayı:2 | Şubat 1949
- Sayı:1 | Ocak 1949
- 1948 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1948
- Sayı:11 | Kasım 1948
- Sayı:10 | Ekim 1948
- Sayı:9 | Eylül 1948
- Sayı:8 | Ağustos 1948
- Sayı:7 | Temmuz 1948
- Sayı:6 | Haziran 1948
- Sayı:5 | Mayıs 1948
- Sayı:4 | Nisan 1948
- Sayı:3 | Mart 1948
- Sayı:2 | Şubat 1948
- Sayı:1 | Ocak 1948
- 1947 (12)
- Sayı:12 | Aralık 1947
- Sayı:11 | Kasım 1947
- Sayı:10 | Ekim 1947
- Sayı:9 | Eylül 1947
- Sayı:8 | Ağustos 1947
- Sayı:7 | Temmuz 1947
- Sayı:6 | Haziran 1947
- Sayı:5 | Mayıs 1947
- Sayı:4 | Nisan 1947
- Sayı:3 | Mart 1947
- Sayı:2 | Şubat 1947
- Sayı:1 | Ocak 1947
- 1944 (5)
- Sahibi:
Adalet Bakanlığı Adına (Adalet Bakanı) Yılmaz TUNÇ -
Yayıncısı:
Yayın Danışma Kurulu Başkanı: Bakan Yardımcısı Hasan YILMAZ - Murat EROL
- Abdülhamit GÜL
- Ahmet Kemal PEKACAR
- Kemal ŞENOCAK
- Cumhur ŞAHİN
- Selçuk ÖZTEK
- Süha TANRIVER
- Feridun YENİSEY
- Fethi GEDİKLİ
- Ali Cem BUDAK
- Mehmet Akif AYDIN
- Anıl İbrahim BAKIRCI
- Anıl İbrahim BAKIRCI
- Halit Haki BARUT
- Yusuf ÖNÇIRAK
Editör:
Yayın Sahibi:
Sorumlu Yazı İşleri Müdürü:
Bilim Kurulu Üyesi:
Yayın Koordinatörü:
Dil Editörü:
Dil Editörü:
Dil Editörü:
Danışma Kurulu:
- Olgun DEĞİRMENCİ
- Berat DUMAN
- Murat EROL
- Ahmet KILINÇ
- Cem Duran UZUN
- Fatih M. UŞAN
- Cengiz ÖZEL
- Muharrem ÖZEN
- Ahmet ÜSTÜNBAŞ
- İbrahim ŞAHİN
Genel Bilgi
Adalet Bakanlığı tarafından yayınlanan Adalet Dergisi 62-63. sayılarından itibaren hakemli olarak yayımlanmaktadır. Yazıların hukuki sorumluluğu yazarlara aittir. Yazılarda öne sürülen görüş ve tezler sadece yazarları için bağlayıcıdır. Dergide yayımlanan yazılar, kaynak belirtilmek suretiyle alıntılanabilir.Türkçe olarak, altı aylık dönemler halinde, ulusal süreli yayın olarak yayımlanmaktadır. Adalet Dergisi AD kısaltmasını kullanır.
Amaç & Kapsam
Amaç
Adalet Bakanlığı tarafından yayımlanan Adalet Dergisinin en öncelikli amacı hukuk bilimi alanın katkı sağlamaktır. Ülkemiz hukuk birikimin ortaya konulması, bunlara ilişkin yorum, inceleme ve araştırmalara yer vermek, gerektiğinde tarih çalışmalarıyla arşivleri günümüzü taşımada bir fonksiyon yüklenme iradesi taşıyan Adalet Dergisi, hukukun hem bilimsel hem de uygulama yönüne dönük çalışmalarını bu bilinçle yürütmektedir.
Adalet Dergisi konumu itibariyle hem akademik çevreler hem de uygulama/yargı çevreleri arasında bir konumda bulunmaktadır. Her iki meslek alanına dönük çalışmaların ortaya konulması bağlamında, her iki alanın birikiminin birbirine ulaşması da dikkate alınan bir konudur.
Derginin akademik kimliğini güçlendirmek, bu noktadan hareketle akademik bir çerçevede teori ve pratiğe ilişkin görüşlerin ele alınmasına bir zemin hazırlamak derginin amaçları arasındadır.
Adalet Dergisi akademik birikim ile uygulamaya ilişkin birikimi ortaya koymak suretiyle Adalet Bakanlığının uyguladığı ve uygulayacağı politikalara katkı sunmayı ve bundan istifade edilmesini amaçlamaktadır.
Diğer yandan ülkemizin devam eden en eski dergisi olan Adalet Dergisi 1873 yılından günümüzde arşivini araştırmacı ve hukukçuların hizmetine sunmuştur. Ülkemiz hukuk birikimi açısından büyük önem taşıyan bu arşiv çalışmasının, tarih içerisinde hukukumuzun gelişimini somut örnekler ve teori bakımından ortaya koyma anlamında bir önem taşıdığı da belirtilmelidir.
Adalet Dergisi hazırladığı ve hazırlayacağı özel sayı ve dosyalar ile spesifik hukuk konularını, hukukla ilgisi kurulacak alanları gündeme taşımayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda, hukuku besleyecek, hukuk bilimine katkı sağlayacak, hukukun teorik ve uygulama anlamında yetkinlik kazanmasına katkı sağlayacak bir yayın politikasını benimsemiştir.
Son olarak, Adalet Dergisi’nin bilimsel standartları korumak, bu yönde bir yayıncılık yapmak, bilimsel yayımcılığı teşvik etmek, bilimsel etik kuralları her anlamda gözetmek ve korumak amacı bulunmaktadır.
Kapsam
Adalet Dergisi kamu hukuku ve özel hukuk alanlarındaki faaliyetleri kapsayacak bir yayın içeriğine sahiptir. Hukukunun en genel ayrımını içeren bu iki sahanın farklı bakış açılarından ele alınması yanında, bu alanların farklı disiplinler ile ilişkisi de derginin yayın kapsamı içerisindedir.
Dergi spesifik konulardaki özel sayı ve dosyalar hazırlayacaktır. Böylece, belli konulara dikkatleri çekmeyi ve bu alanlara derinlemesine bir katkı sağlamayı amaçlayacak bir yayın içeriğini hedeflemektedir.
Adalet Dergisi akademik birikime ve uygulamaya katkı sağlayacak bilgi, belge ve tarihi vesikanın yayımlanmasına hassasiyet göstermektedir. Bilimsel bir dil ve standartta ortaya konulacak çalışmaların yayımına, yayın politikaları çerçevesinde özel bir önem verilmektedir...
Adalet Dergisi Tarihçesi
Günümüzde Adalet Bakanlığı tarafından yayımı devam eden Adalet Dergisi, ilk olarak 1873 yılında Cerîde-i Mehâkim adıyla haftalık olarak yayımlanmaya başlamıştır. Cerîde gazete, Mehâkim ise mahkemeler anlamındadır. Günümüz Türkçesi ile "Mahkemeler Gazetesi" olarak anlaşılabilir. Dergi daha sonra fasılalarla da olsa günümüze kadar yayımını sürdürmüştür. Dergi tarih sırasına göre Cerîde-i Mehâkim, Cerîde-i Mehâkim-i Adliye, Cerîde-i Adliye, Adliye Cerîdesi, Adliye Dergisi, Adalet Dergisi isimleriyle yayımlanmıştır.
Cerîde-i Mehâkim - 1873
1.Dönem
Dergi, Miladi takvime göre Mayıs 1873, Hicrî takvime göre Rebiülevvel 1290, Rumî takvime göre ise Nisan 1289 tarihinde yayımına başlamıştır. Derginin ilk yedi sayısı sekiz sayfa olarak yayımlanmıştır.1873 yılında 35, 1874 yılında 85, 1875 yılında ise 125 sayı neşredilmiştir. Taramalarımız sonucunda bulunabilen sayılarına bakıldığında, derginin 14 Kasım 1875 tarihine ait 125. sayıdan sonra kesintiye uğradığı sanılmaktadır. Dolayısıyla derginin, 1876-1877-1878 yıllarında yayımlanmadığı anlaşılmaktadır. 02 Temmuz 1879 tarihinden itibaren yeniden 1 sayı numarası verilerek ve yine haftalık olarak salı günleri çıkmaya başlamıştır.
Cerîde-i Mehâkim - 1879
2.Dönem
Cerîde-i Mehâkim kısa bir aranın ardından 1879 yılında tekrar yayın hayatına başlamıştır. İlk sayısı Miladi takvime göre 2 Temmuz 1879, Hicri 12 Recep 1296, Rumi 20 Haziran 1295 tarihinde yayımlanmıştır. Bu tarihten itibaren tekrar 1. sayıdan başlayarak sekiz sayfa halinde salı günleri çıkmaya başlamıştır. Dergi Hicri 30 Zilkade 1301 (m. 21 Eylül 1884) tarihli 266. sayısından itibaren tekrar on altı sayfaya çıkmıştır. Bu yeni numaralama ile Cerîde-i Mehâkim, Hicri 22 Cemâziyelâhir 1319 (m. 6 Ekim 1901) tarihine kadar 1154 sayı olarak yayımlanmıştır.
Cerîde-i Mehâkim-i Adliye - 1901
Dergi Cerîde-i Mehâkim-i Adliye adıyla yayın hayatına kesinti vermeden devam etmiştir. M. 13 Ekim 1901, H. 29 Cemâziyelâhir 1319 tarihinde yeni ismiyle yayınlanmış ve bu dönem 2 Ağustos 1908 / H. 4 Receb 1326'ya kadar devam etmiştir. Bu dönemde dergi çarşamba ve cumartesi günleri olmak üzere haftada iki defa ve dört sayfa olarak çıkmaya başlamıştır. Cerîde-i Mehâkim-i Adliyye’nin bugün bulunabilen son sayısı, 2 Ağustos 1908 tarihli 698. sayısıdır. Bu tarihten sonra derginin adı Cerîde-i Adliyye olmuştur.
Cerîde-i Adliye - 1909
1.Dönem
18 Aralık 1909 ile Şubat 1919 arasında yayımını sürdüren Cerîde-i Adliye dergisi on yıllık yayın hayatında önemli savaşlara da şahitlik etmiştir. Adliye Nezâreti tarafından haftalık olarak çıkarılan Cerîde-i Mehâkim-i Adliye, II. Meşrutiyet’in ilânından sonra yerini yine İstanbul’da on beş günde bir çıkmaya başlayan Cerîde-i Adliyye’ye bırakmıştır.Başlangıçta otuz iki sayfa olarak yayımlanan derginin ilk sayısı 18 Aralık 1909 tarihinde çıkmış, daha sonra sayfa adedi altmış dörde yükselmiştir.Derginin Adliye Nezâreti tarafından yayımlanan son nüshası, Mondros Mütarekesi’nin ardından çıkarılan 177, 178, 179. sayıların ortak nüshasıdır (Aralık 1918-Ocak-Şubat 1919).
Cerîde-i Adliye - 1922
2.Dönem
Cerîde-i Adliyye Ankara’da Aralık 1922'de Adliye Vekâleti tarafından kırk sekiz sayfa ve aylık olarak tekrar neşredilmeye başlanmıştır. Üzerindeki “sayı: 1, sekizinci sene” ifadesinden önceki derginin bir devamı olarak kabul edildiği anlaşılmaktadır. Ancak bir sonraki sayıdan itibaren “sekizinci sene” ifadesi terkedilerek “birinci sene” ibaresi konmuştur. Bu seride sayfalar birden başlayarak devam etmiştir. 76. sayıya kadar (Kasım 1928) Arap harfleriyle yayımlamıştır.
Cerîde-i Adliye - 1928
3.Dönem
Arap harfleriyle yayımlanan dergi, 77. sayıdan, 1930 yılındaki 85. sayıya kadar Latin harfli Türkçe olarak Cerîde-i Adliyye adıyla yayımlanmıştır.
Adliye Cerîdesi - 1929
Derginin adı 1930’da (85. sayıdan itibaren) Adliye Cerîdesi olmuştur. Derginin Ankara’da çıkarıldığı dönemlerde sayılar önce müteselsil olarak devam etmiş ve bu durum 149. sayıya kadar (Aralık 1934) sürmüştür. Ocak 1935’ten itibaren dergi yeni bir şekille ve her yıl birinci sayıdan başlamak üzere çıkmaya başlamıştır.
Adliye Dergisi - 1944
Adliye Cerîdesi, 1944 - 1946 yılları arasında artık Adliye Dergisi adıyla yayın hayatına devam etmiştir.
Adalet Dergisi - 1946
Nihai olarak Dergi 1946 yılından itibaren ADALET DERGİSİ olarak yayımını sürdürmüştür. Ancak Ocak 1959 - Haziran 1960 tarihleri arasında "ADLİYE DERGİSİ" adı ile yayımlanmıştır. 1975 yılına kadar aylık olarak çıkarılan Adalet Dergisi bu yıldan itibaren iki aylık olarak yayımlanmıştır. 1991 yılı başında "Kararlar Dergisi" ile birleştirilen derginin yayınına 31.08.1991 tarihinde ara verilmiştir. Adalet Dergisi, Ekim-1999 tarihi itibariyle yayın hayatına tekrar başlamıştır. Bu tarihten günümüze kadar kesintisiz olarak yayımını sürdürmektedir. Dergi'nin 2019 yılında 62 ve 63'üncü sayıları "Türk Hukuk Tarihi" özel sayısı olarak bir arada yayımlanmış ve sayıdan itibaren akademik hakemli bir kimlik kazanmıştır.
Makale Gönderimi
1. Makaleler dergi sayısıyla ilgili duyuru metninde yer alan son yazı gönderme tarihi içerisinde gönderilmelidir. Süre aşımı yapan makalelerle ilgili karar Editör’e/Genel Yayın Yönetmeni’ne aittir.
2. Makaleler ilanda belirtilen mail adresine ([email protected]) dijital olarak ve yine ilanda belirtilen standartlara göre gönderilmelidir. Diğer yandan makaleler fiziki olarak da ilanda belirtilen adrese gönderilmelidir.
3. Makale sahiplerinin yazıları ile ilgili olarak ihtiyaç halinde görüşme sağlanabilmesi için dilekçelerinde iş ve cep telefon numaraları ile açık adreslerini belirtilmelidir. Yazarlar, görev yaptıkları kurum veya üniversite yanında unvanlarını belirtmelidir. Bunlarla birlikte ORCİD kimlikleri, e-posta adresleri de belirtilmelidir.
4. Daha önce hiç bir yerde yayımlanmadığı veya yayımlanmak üzere gönderilmediği, başka kurum ve kuruluşlar ile kişilerin haklarının bulunmadığı ve bu husustaki tüm sorumluluğun üstlenildiği hususlarının yazılı olarak beyan edilmesi gerekmektedir. (Dilekçe Örneği). Dilekçe göndermeyen yazarların makalelerinin gönderdikleri haliyle yayımlanabileceğini, derginin yayım, yazım ve etik kurallarını kabul ettikleri varsayılacaktır. Bu beyanlar neticesinde yayımlanmaya uygun bulunan çalışmanın işleme, çoğaltma, yayma hakları Adalet Bakanlığına geçmiş olacaktır. Dergide yayımlanan çalışmaların elektronik ortamda bütün olarak yayımı, fiziki olarak basımı, tanıtım amacıyla farklı dijital veya matbu mecralarda görsel olarak paylaşımı, alıntı yapılması gibi hususlar da dahil olmak üzere yayın hakları Adalet Bakanlığına geçmiş olacaktır. Makalelerin olduğu gibi başka bir yerde yayımı konusunda Bakanlık hak talebinde bulunabilecektir. Diğer yandan yazarın makaleleri kendi adıyla yayımlayacağı kitaba alması, kendine ait internet sitesinde yayımlanası hakları bulunmaktadır.
5. Yazıların ilan yayın ilkeleri ve yazım kuralları ile etik kurallara uygun hazırlanması gereklidir. Bu kurallara uymayan makaleleri, her aşamada Editör ve/veya Yayın Danışma Kurulu tarafından geri çevrilebilir.
6. Dergide yayımlanan bir makale veya çalışmanın bilimsel ve telif hakları sorumlulukları da dahil olmak üzere idari, hukuki ve etik sorumlulukları yazar(lar)a aittir. Çeviri çalışmalarla ilgili olarak ise, makalenin veya çalışmanın yazarının, yazar dışında ise telif hakkı sahibinden alınan rıza beyanı eş zamanlı olarak çalışma ile Dergiye gönderilmelidir. Çevirilerin de telif hakkı, hukuki hakları başta olmak üzere tüm sorumlulukları çevirene aittir.
7. Yayınlanmayan çalışmalar yazarlarına geri gönderilmez. Ancak ekte verilen dilekçede belirtilen yayım hakları konusundaki taahhüt ortadan kalkmış olur.
8. Yayımlanan yazılar için yazarlara, çeviriler için çevirenlere, incelemeler için hakemlere Kamu Kurum ve Kuruluşlarınca Ödenecek Telif ve İşlenme Ücretleri Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre hesaplanan telif ücreti ödenmektedir.
Adalet Dergisi Yayın Politikası
1873 yılından günümüze kadar fasılalarla Adalet Bakanlığı uhdesinde yayınlanan Adalet Dergisi, hukuk birimine akademik ve doktrin bakımından her anlamda katkı sağlamayı, Adalet Bakanlığının uyguladığı veya uygulayacağı hukuk politikalarının akademik alandaki karşılığını görmeyi ve bundan istifade etmeyi, dergi aracılığıyla akademik birikimi yargıya ve hukuk politikası üreten bütün kamu kurum ve kuruluşlara aktarmayı hedefleyen hakemli bir dergidir.
Adalet Dergisi Türk hukuk tarihi ve Türk hukukunun gelişim evreleri, uygulamadaki ve doktrindeki kaynakların tespit edilmesi, anlaşılması ve işlenmesi bakımından özel bir dikkat sahibidir.
Yayın Danışma Kurulu, Derginin bir sayısını belirli bir temaya ya da armağana özgüleyebileceği gibi, ayrı bir “Özel Sayı” olarak da yayınlayabilir.
Adalet Dergisi’nin resmi internet sitesi adaletdergisi.adalet.gov.tr adresidir. Matbu olarak yayımlanan derginin dijital nüshaları bu sitede arşivlenerek yayımlanmaktadır. Derginin akademik hakemli süreçten önceki arşivi de bu internet sitesinde yayımlanmıştır.
Adalet Dergisi “AD” kısaltmasını kullanmaktadır.
Dergide makaleler ile ilgili nihai kararı ön incelemede Editör/Genel Yayın Yönetmeni, hakem sürecinden sonra Yayın Danışma Kurulu vermektedir.
Adalet Bakanlığı’nın, Derginin fiziki ve dijital nüshalarından hiçbir ticari amacı bulunmamaktadır.
Adalet Dergisi, bilimsel çalışmaların ilerletilebilmesi için bilgiye kolay ulaşılabilir olması gerektiğinin bilincinde olan bir dergi olarak hakemli dergi literatürünün açık erişimini destekler ve yayınlanan tüm makaleleri herkesin okuyabileceği ve indirebileceği bir ortamda ücretsiz olarak sunar.
Genel İlkeler:
1- Adalet Dergisi ulusal hakemli bir dergidir. Adalet Bakanlığı tarafından yayımlanır. Bakanlık adına Eğitim Dairesi Başkanlığı derginin yayımından ve içerik takibinden sorumludur.
2- Dergi Ocak ve Temmuz aylarında olmak üzere yılda iki defa yayımlanır.
3- Adalet Dergisi’nin yayın dili esas olarak Türkçe’dir. Bununla birlikte Yayın Danışma Kurulunun uygun göreceği farklı dillerdeki makaleler de yayınlanabilir.
4- Adalet Dergisinde yayımlanmak üzere gönderilen makaleler, Adalet Bakanlığı Yayın Danışma Kurulu tarafından Adalet Bakanlığı Yayın Yönetmeliği çerçevesinde değerlendirmeye tabi tutulur ve yayımlanıp yayımlanmayacağına karar verilir.
5- Dergide çeviri makale, karar incelemesi ve kitap eleştirisi gibi yazılara da yer verilir.
6- Adalet Dergisi’nde yayımlanmaması yönünde karar verilen yazılar için ayrıca sahiplerine yazılı cevap verilmez.
7- Dergide yayımlanan eser sahiplerine Kamu Kurum ve Kuruluşlarınca Ödenecek Telif ve İşletme Ücretleri Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre belirlenen telif ücreti ödenir. Yazara iki adet dergi gönderilir. Hakem incelemeleri için de yine bahsi geçen yönetmelik çerçevesinde inceleme ücreti ödenir.
8- Yayımlanması kararlaştırılan yazıların her türlü elektronik ortamda tam metin olarak yayımlanması veya yeniden yayımlanması da dahil olmak üzere tüm yayın hakları Adalet Bakanlığı'na aittir; bu hakkın takibi ve süreç yönetiminden Eğitim Dairesi Başkanlığı sorumludur. Yazarların eserlerle ilgili tasarruf kullanma durumunda Eğitim Dairesi Başkanlığı ile irtibata geçmeleri gerekmektedir.
9- Yayımlanan eserlerin hukukî sorumlulukları kadar, fikri ve siyasi anlamda bağlayıcılığı da yazarlara aittir.
10- Adalet Dergisinde yayımlanan yazılar kaynak belirtilmek suretiyle alıntılanabilir. Ancak tıpkı basım olarak çoğaltılamaz, bu noktada Adalet Bakanlığı gereken hukukî haklarını kullanmaya sahiptir.
Makale Gönderme
1. Makaleler dergi sayısıyla ilgili duyuru metninde yer alan son yazı gönderme tarihi içerisinde gönderilmelidir. Süre aşımı yapan makalelerle ilgili karar Editör’e/Genel Yayın Yönetmeni’ne aittir.
2. Makaleler ilanda belirtilen mail adresine ([email protected]) dijital olarak ve yine ilanda belirtilen standartlara göre gönderilmelidir. Diğer yandan makaleler fiziki olarak da ilanda belirtilen adrese gönderilmelidir.
3. Makale sahiplerinin yazıları ile ilgili olarak ihtiyaç halinde görüşme sağlanabilmesi için dilekçelerinde iş ve cep telefon numaraları ile açık adreslerini belirtilmelidir. Yazarlar, görev yaptıkları kurum veya üniversite yanında unvanlarını belirtmelidir. Bunlarla birlikte ORCİD kimlikleri, e-posta adresleri de belirtilmelidir.
4. Daha önce hiç bir yerde yayımlanmadığı veya yayımlanmak üzere gönderilmediği, başka kurum ve kuruluşlar ile kişilerin haklarının bulunmadığı ve bu husustaki tüm sorumluluğun üstlenildiği hususlarının yazılı olarak beyan edilmesi gerekmektedir. (Dilekçe Örneği). Dilekçe göndermeyen yazarların makalelerinin gönderdikleri haliyle yayımlanabileceğini, derginin yayım, yazım ve etik kurallarını kabul ettikleri varsayılacaktır. Bu beyanlar neticesinde yayımlanmaya uygun bulunan çalışmanın işleme, çoğaltma, yayma hakları Adalet Bakanlığına geçmiş olacaktır. Dergide yayımlanan çalışmaların elektronik ortamda bütün olarak yayımı, fiziki olarak basımı, tanıtım amacıyla farklı dijital veya matbu mecralarda görsel olarak paylaşımı, alıntı yapılması gibi hususlar da dahil olmak üzere yayın hakları Adalet Bakanlığına geçmiş olacaktır. Makalelerin olduğu gibi başka bir yerde yayımı konusunda Bakanlık hak talebinde bulunabilecektir. Diğer yandan yazarın makaleleri kendi adıyla yayımlayacağı kitaba alması, kendine ait internet sitesinde yayımlanası hakları bulunmaktadır.
5. Yazıların ilan yayın ilkeleri ve yazım kuralları ile etik kurallara uygun hazırlanması gereklidir. Bu kurallara uymayan makaleleri, her aşamada Editör ve/veya Yayın Danışma Kurulu tarafından geri çevrilebilir.
6. Dergide yayımlanan bir makale veya çalışmanın bilimsel ve telif hakları sorumlulukları da dahil olmak üzere idari, hukuki ve etik sorumlulukları yazar(lar)a aittir. Çeviri çalışmalarla ilgili olarak ise, makalenin veya çalışmanın yazarının, yazar dışında ise telif hakkı sahibinden alınan rıza beyanı eş zamanlı olarak çalışma ile Dergiye gönderilmelidir. Çevirilerin de telif hakkı, hukuki hakları başta olmak üzere tüm sorumlulukları çevirene aittir.
7. Yayınlanmayan çalışmalar yazarlarına geri gönderilmez. Ancak ekte verilen dilekçede belirtilen yayım hakları konusundaki taahhüt ortadan kalkmış olur.
8. Yayımlanan yazılar için yazarlara, çeviriler için çevirenlere, incelemeler için hakemlere Kamu Kurum ve Kuruluşlarınca Ödenecek Telif ve İşlenme Ücretleri Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre hesaplanan telif ücreti ödenmektedir.
Makale İnceleme Süreci
1. Makaleler hakem süreci başlamadan Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve/veya Yayın Danışma Kurulu tarafından ön incelemeye tabi tutulmaktadır. Ön incelemeden geçen makaleler için hakem süreci başlatılır.
2. Her makale yazar veya yazarlarının kimlik bilgileri (adı-soyadı, unvanı, üniversite veya kurum bilgileri) kapatılarak (kör hakem uygulaması yöntemiyle) incelenmesi için iki hakeme gönderilir.
3. Makalelerle ilgili hakem takip süreci dergi Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve görevlendirdiği yardımcıları tarafından yapılır.
4. Hakem incelemeleri, makale yazarıyla eşit unvan veya üst unvandaki hakemler tarafından yapılır.
5. Hakemlerden birinin kabul diğerinin red verdiği makale hakkında üçüncü hakem yoluna gidilir veya bu durumda Editör/Genel Yayın Yönetmeni karar verir.
6. Üçüncü hakem incelemesi sonucunda oluşacak kanaat ve rapor makalenin yayımlanıp yayınlanmayacağı hususunu belirler.
7. Hakemler tarafından düzeltme istenen makaleler yazarlarına gönderilir. Yazar, hakemlerin düzeltme talepleri çerçevesinde düzeltme yapabilir. Yazarların düzeltmelerinin ardından, gerekli görüldüğü hallerde, makale tekrar hakeme gönderilir.
8. Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve/veya Yayın Danışma Kurulu tarafından bir sonraki sayıda değerlendirilmesine karar verilen makale yazarına bilgi verilir.
Değerlendirme İlkeleri
Yayınlanması talep edilen makale genel olarak dört ana çerçevede değerlendirilmektedir.
1. Çalışmaların genel anlamda hukuka aykırılık teşkil etmemesi gerekmektedir.
2. Bilimsel etik kurallara, kişi haklarına, telif haklarına ve diğer sorumluluklara riayet edilmiş olması gerekmektedir.
3. Şekil açısından ilan edilen standartlara uyulması, Türkçe dilbilgisi kurallarına uyulması, yabancı bir dilde yayımlanacak makalenin o dilin kurallarına uygun olması, Türkçe ve yabancı dildeki özetlerin yine dil kurallarına uygun olması gerekmektedir.
4. Çalışmaların içerik bakımından özgün olması en öncelikli kriterdir. Diğer yandan çalışmaların doğru ve öğretici bilgi vermesi, yol gösterici olması, tartışarak bir gerçeği hedeflemesi, siyasi ve polemik konuları içermemesi, akademik dilin gerektirdiği şekilde başka görüş ve düşünceleri rencide etmemesi ve genel olarak bilimsel yöntemlere göre hazırlanması önem taşımaktadır.
Editör’ün/Genel Yayın Yönetmeni’nin ve Yayın Danışma Kurulunun Sorumlulukları
Genel Sorumluluklar
1.Dergiye yayımlanmak üzere gönderilen tüm çalışmaların sağlıklı yürütülmesinden Yayın Danışma Kurulu Üyeleri ve Editör (Genel Yayın Yönetmeni) sorumludur.
2. Bu çerçevede, Yayın Danışma Kurulu üyeleri kamu yararına bağımsız kararlar vermelidir.
3.Yayın Danışma Kurulu üyeleri ve Editör/Genel Yayın Yönetmeni dergiyi sürekli iyileştirmek ve yayın kalitesini yükseltmek için çaba gösterir.
4. Yayın Danışma Kurulu üyeleri, yayın, kör hakemlik, değerlendirme süreci ve etik ilkeler gibi dergi politikalarının tanımlanmasını ve uygulanmasını sağlar.
5. Yayın Danışma Kurulu Üyeleri, Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve görevlendirilmiş editörler, yazarların, hakemlerin ve okuyucuların dergi ve yayın süreci hakkında bilgi ihtiyaçlarını karşılamaya çalışır ve bu konuda aydınlatıcı kılavuzlar hazırlar.
6. Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve görevlendirilmiş editörler, dergi yayıncılık süreçlerinin yayıncılık politikalarına ve yönergelerine uygun olarak yürütülmesini sağlar ve süreçteki görev alanlarını yayın politikalarındaki gelişmelerden haberdar eder.
7. Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve görevlendirilmiş editörler, Dergi'ye gelen şikayetleri inceler, durumla ilgili genel değerlendirmeyi ve gerekli açıklamaları yapar.
8. Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve görevlendirilmiş editörler, incelenen makalelerdeki kişisel verilerin korunmasını sağlar; yazar, hakem ve okuyucuların kişisel verilerini korurlar.
9. Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve görevlendirilmiş editörler, değerlendirilen eserlerde insan ve hayvan haklarının korunmasını sağlamakla yükümlüdür.
10. Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve görevlendirilmiş editörler, yayınlanan tüm makalelerin fikri mülkiyet haklarını korumak ve olası ihlallerde dergi ve yazar(lar)ın haklarını savunmakla yükümlüdür. Ayrıca Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve görevlendirilmiş editörler, yayınlanan tüm makalelerdeki içeriğin diğer yayınların fikri mülkiyet haklarını ihlal etmemesi için gerekli önlemleri almak ve bu kapsamda özgünlük kontrolü yapmakla yükümlüdür.
11. Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve görevlendirilmiş editörler, olası suistimal ve suistimallere karşı önlem almakla yükümlüdür. Bu durumla ilgili şikayetler olduğunda objektif bir araştırma yapar ve konuyla ilgili bulgularını paylaşır.
12. Hakem raporlarının ve ilgili diğer evrakın düzenli bir şekilde arşivlenmesini sağlamak.
13. Editör/Genel Yayın Yönetmeni ve görevlendirilmiş editörler Dergide TR Dizin şartları çerçevesinde hakemsiz bilimsel nitelikte makalelere yer verilebilir.
Özel Sorumluluklar
1. Editör/Genel Yayın Yönetmeni, makaleleri kabul etmek ya da reddetmek sorumluluk ve yetkisine sahiptir.
2. Bütün makaleler, çalışmanın bilimsel içeriği temel alınarak; yazarın cinsiyet, etnik köken, ırk, din, tâbiiyet veya siyasi değerleri göz önünde bulundurulmaksızın, adil ve tarafsız bir şekilde değerlendirilmelidir.
3. Kabul ya da reddedilen makalelerle ilgili çıkar çatışması içerisinde olunmamalıdır.
4. Yalnızca özgün ve alanına katkı sağlayacak makaleler yayıma kabul edilmelidir.
5. Gönderilen eserlerin hakemlik süreçleri gizlilik içerisinde etik kurallar çerçevesinde sürdürülmelidir. Bu bağlamda hakemlerin kimlikleri gizli tutulmalıdır. Hakemler dergi yayımlandığında genel olarak liste halinde yayımlanabilir. Her makale konunun uzmanı olan hakeme gönderilir. Hakemlerin makul sürede incelemeyi tamamlamaması durumunda hakemlerden incelemenin hızlandırılması talebinde bulunması, süresi içinde incelemenin yetişmeyeceği kanaati oluştuğunda ise yeni bir hakem incelemesine başvurma yetkisi bulunmaktadır.
6. Gönderilen eserler ile ilgili tüm bilgiler gizli tutulmalıdır.
7. Dergi politikası ve yayım kurallarına uymayan eksik ve hatalı çalışmalar hiçbir etki altında kalmadan reddedilmelidir.
8. Yayın Kurulu, gönderilen makalenin hakem değerlendirmelerine dayalı olarak yayımlanması kararının verilmesinden, derginin yayın kurulu politikalarından ve intihal, hakaret ve telif hakkı ihlaline karşı yasal tedbirlerin alınmasından sorumludur.
9. Makalelerin geliş tarihi ve kabul tarihi yayımlanan yazıların ilk sayfasında verilir.
10. Çalışmada ciddi bir sorun olmadığı sürece olumlu hakem önerileri göz ardı edilmez.
11. Yazarlara açıklayıcı ve bilgilendirici beyan ve geri bildirim sağlanır.
12. Hakemlerin kimlikleri ve raporları gizli tutulur.
13. Hakemlerin performansını artırıcı uygulama ve politikalar belirlenir.
14. Editör/Genel Yayın Yönetmeni farklı hakemler arar, hakem listesini geniş ve güncel tutar.
Hakemlerin Sorumlulukları
1. Hakemler yalnızca kendi uzmanlık alanına giren konularda yazılmış makaleleri kabul eder.
2. Hakemler makul sürede makalenin içeriğine dönük bilimsel değerlendirmeyi detaylı bir şekilde yapmakla yükümlüdür. Adalet Dergisi bu süreyi 20 gün olarak belirlemiştir, 10 gün de ek süre imkanı tanımıştır.
3. Bütün makaleler, çalışmanın bilimsel içeriği temel alınarak; yazarın cinsiyet, etnik köken, ırk, din, tâbiiyet veya siyasi değerleri göz önünde bulundurulmaksızın, adil şekilde değerlendirilmelidir. Hakemler yazarın kapatılan kimliğini araştırma ve öğrenme çabasına girmemelidir
4. Değerlendirme için gönderilen bir eserin içeriğinin, teklif götürülen hakemin bilimsel alanı ya da birikimi ile uyumsuz olduğu düşünüldüğünde veya önerilen süre zarfında hızlı bir değerlendirme yapılamayacağı durumlarda Editör/Genel Yayın Yönetmeni bilgilendirmeli ve ilgili makalenin hakemliğinin yapılmasına yönelik teklif reddedilmelidir.
5. Hakem değerlendirme sürecinin gizliliğine saygı gösterilmeli; değerlendirilen esere ya da değerlendirme süreci ve sonrasına ilişkin bilgiler üçüncü kişilerle paylaşılmamalıdır.
6. Hakem değerlendirmeleri, düşmanca veya kışkırtıcı olmayacak ve küçümseyici kişisel yorumlar barındırmayacak biçimde, nesnel ve yapıcı olarak gerçekleştirilmelidir.
7. Değerlendirme süreci sırasında çıkar çatışması gözlemlendiği takdirde, durum Editör'e bildirilmelidir.
8. Hakem değerlendirmesi yoluyla elde edilen bilgi veya fikirler gizli tutulmalı ve kişisel avantaj için kullanılmamalıdır.
9. Makalenin yayımlanmasının reddine neden olabilecek herhangi bir bilgiye erişildiği takdirde, durum Editör bildirilmelidir. Aynı zamanda bilimsel makale yazma konusundaki tespitler ve etik kurallar ihlalleri de Editör’e/Genel Yayın Yönetmeni’ne iletilmelidir.
Yazarların Sorumlulukları
1. Yazarların en başta özgün çalışma yapma sorumluluğu bulunmaktadır. Yazar verdiği dilekçe ile fikir ve sanat eserleri ve telif haklarına ilişkin tüm sorumlulukları üstlenebileceğini de beyan ve kabul etmiştir. Makalede intihal bulunması durumunda, tüm sorumluluk yazara aittir.
2. Yazarlar makale yazımında bilimsel makale yazım kurallarına, etik kurallara ve Dergi’nin ilan ettiği yayın ve yazım kurallarına uymakla sorumludur. Yazarlar, Adalet Dergisi web sayfası ve Dergipark’ta yayımlanan; etik ilkeleri, yayın politikası, değerlendirme ilkeleri, yazım ve atıf kurallarına uymakla yükümlüdür. Bunların yanında yazar, makale başvurusu ile belirtilen tüm sorumluluklar ile hukuki sorumluluğu da üstlenmiş olacaktır.
3. Yazarlar makalenin daha önce hiçbir yerde yayımlanmadığını veya yayımlanmak üzere gönderilmediğini, üzerinde başka kurum ve kuruluşlar ile kişilerin haklarının bulunmadığını, akademik bilimsel çalışma etik kurallarına uygun olduğunu ve bu husustaki tüm sorumluluğu üstlendiğini beyan eden (ek) dilekçe ile makalesini fiziki ve e-posta ile Adalet Dergisi editörlüğüne ulaştırması gerekmektedir.
4. Uygulamadaki telif kanunları ve anlaşmaları gözetilmelidir. Telife bağlı materyaller (örneğin tablolar, şekiller veya büyük alıntılar) gerekli izin ve teşekkürle kullanılmalıdır. Başka yazarların, katkıda bulunanların çalışmaları ya da yararlanılan kaynaklar uygun biçimde kullanılmalı ve referanslarda belirtilmelidir. Tüm yazarların akademik ve bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır. Alıntılar makul oranda olmalıdır. Mevzuat veya mahkeme kararları zorunlu olmadıkça anlamı bozmayacak şekilde özetlenmelidir.
5. Bir yazar kendi yayımlanmış yazısında belirgin bir hata ya da yanlışlık tespit ederse, bu yanlışlıklara ilişkin düzeltmeyi dergide düzeltme metni olarak yayımlayabilir ya da geri çekme için editör ile hemen temasa geçme ve işbirliği yapma sorumluluğunu taşır.
6. Hakem değerlendirmeleri sırasında, hakemler tarafından talep edildiği takdirde, araştırmalara ilişkin ham verilerin sunulması şarttır.
7. Makalede adı geçen tüm yazarlar, gönderilen ve yayınlanan makaleler üzerinde eşit sorumluluğa sahiptir.
8. Deney, anket ve saha araştırmaları ve odak grup çalışması gibi nicel ya da nitel yöntemlerle veri toplamayı gerektiren araştırmalar için etik kurul onayı olmak yazarın yükümlülüğündedir. Etik kurul adı, karar tarihi ve sayısı aday makalenin ilk ve son sayfasında ve yöntem bölümünde belirtilmelidir. Yazar, bu kararı, makale ile birlikte göndermelidir.
Adalet Dergisi Etik Kuralları
Adalet Dergisi yayın etiği ile açık erişim politikası; 11 Ağustos 2020 tarih ve 31210 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Adalet Bakanlığı Yayın Yönetmeliği’ni, Yayın Etiği Komitesi’nin (Committee on Publication Ethics, COPE) açık erişimde yayınladığı kılavuz ve politikasını, Yükseköğretim Kurulu Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Yönergesi’ni, Açık Erişim Dergileri Dizinini (Directory of Öpen Access Journals - DOAJ), Açık Erişim Akademik Yayımcılar Birliği (Öpen Access Scholarly Publishers Association - OASPA) ve Dünya Tıbbi Editörler Topluluğu (World Association of Medical Editors - WAME) tarafından yayınlanan ulusal ve uluslararası etik yayıncılık ilkelerini benimsemiştir. Bu ilkelere ek olarak Akademik Yayıncılıkta Şeffaflık ve En İyi Uygulama İlkelerini (Principles of Transparency and Best Practice in Scholarly Publishing) benimsemiştir.
Bir makalenin hazırlanması veya yayımlanmasıyla ilgili olarak aşağıdaki haller etiğe aykırı davranış olarak kabul edilir:
a) Uydurma: Araştırmada bulunmayan verileri üretmek, bunları rapor etmek veya yayımlamak.
b) Çarpıtma: Araştırma kayıtları veya elde edilen verileri tahrif etmek, araştırmada kullanılmayan cihaz veya materyalleri kullanılmış gibi göstermek, destek alınan kişi ve kuruluşların çıkarları doğrultusunda araştırma sonuçlarını tahrif etmek veya şekillendirmek.
c) İntihal: Başkalarının özgün fikirlerini, metotlarını, verilerini veya eserlerini bilimsel kurallara uygun biçimde atıf yapmadan kısmen veya tamamen kendi eseri gibi göstermek.
ç) Dilimleme: Bir araştırmanın sonuçlarını, araştırmanın bütünlüğünü bozacak şekilde ve uygun olmayan biçimde parçalara ayırarak çok sayıda yayın yapmak.
d) Mükerrerlik: Aynı araştırma sonuçlarını, birden fazla dergiye yayım için göndermek veya yayımlamak.
e) Desteklenerek yürütülen çalışmaların sonuçlarını içeren sunum ve yayınlarda destek veren kurum veya kuruluş desteğini belirtmemek.
f) Araştırma ve makalede ortak araştırıcı ve yazarların yazılı görüş birliği olmadan, araştırmada ve makalede aktif katkısı bulunanların isimlerini çıkartmak veya yazarlıkla bağdaşmayacak katkı nedeniyle yeni yazar veya yazarlar eklemek ya da yazar sıralamasını değiştirmek.
g) Diğer etik ihlali türleri: İnsan ve hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalarda etik kurallara uymamak, yayınlarında hasta haklarına saygı göstermemek, hakem olarak incelemek üzere görevlendirildiği bir eserde yer alan bilgileri yayınlanmadan önce başkalarıyla paylaşmak, bilimsel araştırma için sağlanan veya ayrılan kaynakları, mekânları, imkânları ve cihazları amaç dışı kullanmak, tamamen dayanaksız, yersiz ve kasıtlı etik ihlali suçlamasında bulunmak. Bu hususlarda ilgili mevzuat hükümleri saklıdır.
Bu anlamda araştırma, makale yazımı ve yayımı konusunda Yükseköğretim Kurulu Bilimsel Araştırma Ve Yayın Etiği Yönergesi’nden de yararlanılarak aşağıdaki etik kurallar ve ilkeler belirlenmiştir. Bu ilkeler Adalet Dergisi tarafından uygulanmaktadır.
1.Yazarlar ve hakemlerle şeffaf bir iletişim sağlanır.
2. Çalışmalarda bilimsel standartlar ve kalite önceliklidir.
3. Makalede kişi haklarına özen gösterilmelidir. Örnek olarak ele alınacak veya incelenecek mahkeme kararlarında kişi bilgileri, kişi bilgilerini ele verecek diğer özel bilgi ve işaretler gizlenmelidir.
4. Makale yayımında, değerlendirilmesinde, incelenmesinde din, mezhep, etnisite, siyasi görüş, bölge, cinsiyet gibi hususlar bir ayrım nedeni olarak kabul edilemez. Makalelerde bu konular ayrımcılık tarzıyla ele alınamaz. Makalelerin yayım kararlarında bunlar belirleyici olamaz.
5. Makalelerde insan hakları ve özgürlüklerine saygılı bir tutum sergilenir.
6. Eserlerin ortaya çıkarılması süreçlerinde katkıları olan özel ve tüzel kişiler bilgilendirilmelidir, yazıda bu hususlara yer verilir. Onay gereken konular ilgili özel veya tüzel kişilerin onayı alınır.
7. Veri ve sonuçlar, bilimsel yöntemlerle elde edilir. Bunların değerlendirilmesi, yorumu ve kuramsal sonuçların elde edilmesinde bilimsel yöntemlerin dışına çıkılamaz; bu sonuçlar saptırılamaz, elde edilmemiş sonuçlar araştırma sonuçlarıymış gibi gösterilemez.
8. Henüz savunularak kabul edilmemiş tez veya çalışma, sahibinin izni olmadan kaynak olarak kullanılamaz.
9. Yapılan bilimsel araştırma ile ilgili olarak muhtemel zararlı uygulamalar konusunda ilgilileri bilgilendirme ve uyarma yükümlülüğüne uyulur.
10. Bilimsel çalışmalarda, başka kişi ve kurumlardan temin edilen veri ve bilgiler izin verildiği ölçüde ve şekilde kullanılır, bu bilgilerin gizliliğine riayet edilir ve korunmasını sağlanır.
11. Akademik atama ve yükseltmelere ilişkin başvurularda bilimsel araştırma ve yayınlara ilişkin yanlış veya yanıltıcı beyanda bulunulamaz.
12. Başvuru dosyasında mevcut olmayan bir dergiyi mevcut yahut indekslerde taranmayan bir dergi taranıyor gibi gösterilemez, ya da hakemli olmayan bir dergiyi hakemli olarak belirterek yayın yapılamaz.
13. Anket ve davranış araştırmalarında katılımcıların rızası alınmalıdır. Araştırma, bir kurumda yapılacaksa, katılımcıların rızasından sonra bağlı bulundukları kurumun izni gerekir.
14. Hayvan sağlığına ve ekolojik dengeye zarar verilmemesi temel ilkedir. Çalışmalara başlanılmadan önce gerekli izinler yetkili birimlerden yazılı olarak alınmalıdır. Bu çerçevede uluslararası beyanname hükümleri ve Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası sözleşmeler ve ulusal mevzuat hükümleri göz önünde bulundurulur.
15. Araştırmacılar, kendi vicdanî kanaatlerine göre zararlı sonuçlara ve/veya onaylamadıkları uygulamalara yol açabilecek araştırmalara katılmama hakkına sahiptir.
16. Yapılacak çalışmalarda, diğer kişi ve kurumlardan temin edilen veri ve bilgilerin, izin verildiği ölçüde ve şekilde kullanılması, gizliliğine riayet edilmesi ve korunması sağlanır.
17. Bilimsel araştırma için tahsis edilen imkân ve kaynaklar amacı dışında kullanılamaz.
18. Makaleler bilimsel niteliğine uygun olarak tarafsız, net, açık ve anlaşılır olmalıdır.
Kabul edilmiş olan bu etik ilkelere uyulmaması durumunda, çalışma kabul edilmeyeceği gibi ilgili mevzuat gereği yerine getirilecektir.
Etik Kurul İzni Gerektiren Çalışmalar Şu Şekildedir:
1. Anket, görüşme, odak grup çalışması, saha çalışması, gözlem, deney, görüşme teknikleri kullanılarak katılımcılardan veri toplanmasını gerektiren nitel veya nicel yaklaşımlarla yürütülen her türlü araştırma ve çalışma;
2. İnsan ve hayvanların (materyal/veri dahil) deneysel veya diğer bilimsel amaçlarla incelenmesi;
3. İnsanlar üzerinde klinik veya biyolojik araştırmalar;
4. Hayvanlar üzerinde araştırmalar;
5. Kişisel verilerin korunması kanunu uyarınca geriye dönük çalışmalar.
Bu kapsamda Adalet Dergisi’ne değerlendirilmek üzere gönderilecek çalışmalarda;
1. Yazar veya yazarlar, etik kurul kararı gerektiren deney, anket, ölçek, görüşme, gözlem, odak grup çalışması gibi nicel veya nitel yöntemlerle veri toplamayı gerektiren araştırmalar için etik kurul onayı almalıdır.
2. Yazar makalenin ilk-son sayfası ve yöntem bölümünde etik kurul adı, karar tarihi ve numarası belirtilmeli ve etik kurul kararını gösteren belge makalenin uygulanması ile birlikte Dergiye iletmelidir. Ayrıca olgu sunumunda olgu aydınlatılmalı ve onam formunun alındığına ilişkin bilgilere yazıda yer verilmelidir.
Adalet Dergisi Yazım ve Atıf Kuralları
I. Yazım Kuralları
A) 1- Makaleler, kaynakça dahil 4.000 kelimeden az, 12.000 kelimeden çok olmamalıdır.
2- Makalelerde 12 kelimeyi aşmayan “Başlık”, ilk sayfalarında 150-250 kelime arası “Özet”, 3-8 kelime arası “Anahtar Kelimeler” bulunmalıdır.
3- Makalelerde “Başlık, Özet ve Anahtar Kelimeler”in Türkçe’nin yanı sıra İngilizce yazılması zorunludur.
B) 1-Yazılar belirlenen ve ilân edilen şekil ve esas ilkeleri doğrultusunda olmalı, içeriğinde gereksiz tekrardan kaçınılmalıdır.
2- Metin içerisinde imlâ kurallarına dikkat edilmeli, kullanılan kelimelerde yeknesaklık bulunmalıdır (yasa-kanun vb.).
3- Çalışmalarda kısaltma kullanılabilir. Kişi ve eser adları ilk kullanımda açık yazılmalı, ikinci ve devam eden kullanımlarda kısaltılarak kullanılmalıdır. Bununla birlikte Yazım ve Atıf Kurallarından belirtilen kısaltmalar (Çev., Terc., by., ty. gibi) ilk kullanımdan itibaren kısa kullanılmalıdır.
4- Ana metin "Times New Roman" yazı karakterinde 12 punto, dipnotlar sayfa altında 10 punto, satır aralığı "tek ara", iki yana hizalı olmalıdır.
5- Vurgulanmak istenen kısımlar kalın değil italik yapılmalı, yine alıntılar italik şekilde verilmelidir.
6- Madde numaralandırmalarının sistematiği Romen rakamı, büyük harf, rakam, küçük harf (I-, A-, 1-, a-) sınıflama tekniğine göre yapılmalıdır.
Örnek:
I- ANA BAŞLIK
A- ALT BAŞLIK
1. Alt Konu Başlığı
a. Alt Konu Başlığı
II. Atıf Kuralları
A) Hazırlanan makalelerde atıflar dipnot usulüne göre yapılmalıdır.
B) Metin içinde dipnot numaraları noktalama işaretlerinden sonra kullanılmalıdır.
C) Dipnotta yer alan kaynak kitap atıfları sırasıyla; yazar Soyadı (Soyadının ilk harfi büyük diğer harfleri küçük şekilde), Adı, İtalik Şekilde Eser Adı, varsa cilt numarası parantez dışında "C.", çeviri/tercüme ise çevirenin/tercümanın adı parantez dışında "Çev." (veya "Terc.") ibarelerinin ardında, yayınevi, basıldığı yer, baskı yılı, birden fazla baskısı yapılmış (1. baskı'nın belirtilmesine gerek bulunmamaktadır) ise baskı sayısı, sayfa numarası "s." sırası ile belirtilmelidir. Atfın hemen altında aynı eserin aynı sayfasına yapılacak atıfta da yazar soyadı ve sayfa numarası.
Hirsch, Ernst E., Anılarım, Çev.: Fatma Suphi, YAYINEVİ, Ankara, 1997, 11. baskı, s. 25
Ç) Aynı kaynaktan tekrar dipnot verildiğinde, "Yazar Soyadı", eserin yayın yılı ile atıf yapılan sayfa numarası (s.) yeterli olacaktır.
Hirsch, 1997, s. 30
D) Birden fazla yazarlı çalışmalara yapılan atıflar, birinci yazarın Soyadı, Adı/ ikinci yazarın Soyadı, Adı şeklinde; üçten fazla yazarlı çalışmalarda ise üçüncü yazarın adından sonra "v.d." şeklinde yapılmalıdır.
Yenisey, Feridun/ Kunter, Nurullah/ Nuhoğlu, Ayşe, Ceza Muhakemesi Hukuku – 1, YAYINEVİ, İstanbul, Ekim 2010, 18. Baskı
E) Bir yazarın aynı yıl içerisinde yayımlanan eserleriyle ilgili olarak yıl ibaresinin yanına "a, b" gibi harfler veya eserin baş harflerinin kısaltması konulmalıdır.
Yenisey, Feridun/ Kunter, Nurullah/ Nuhoğlu, Ayşe, Ceza Muhakemesi Hukuku – 1, YAYINEVİ, İstanbul, Ekim 2010, 18. Baskı
Yenisey, Feridun/ Kunter, Nurullah/ Nuhoğlu, Ayşe, Ceza Muhakemesi Hukuku – 2, YAYINEVİ, İstanbul, Ocak 2010, 17. Baskı
Yenisey/ Kunter/ Nuhoğlu, 2010, CMH1, s. 50
Yenisey/ Kunter/ Nuhoğlu, 2010, CMH2, s. 60
veya
Yenisey/ Kunter/ Nuhoğlu, 2010a, s. 50
Yenisey/ Kunter/ Nuhoğlu, 2010b, s. 60
F) Dipnotta yer alan kaynak makale atıfları sırasıyla; yazar Soyadı, Adı, "makale adı", yayımlandığı dergi, varsa cilt (C.), sayı (S.), yıl, sayfa numarası (s.) sırası ile belirtilmelidir, kaynakçada sayfa aralığı (ss.) bulunmalıdır.
Aydın, M. Âkif, "Kanunnameler ve Osmanlı Hukuku'nun İşleyişindeki Yeri", Osmanlı Araştırmaları, C. 24, S. 24, 2004, ss.37-46
G) Aynı kaynaktan tekrar dipnot verilecek ise, yazarın Soyadı, yayın yılı, sayfa numarası (s.) yeterli olacaktır. Aynı yıl içerisinde yayımlanmış birden fazla makale bulunması durumunda, makale başlıkları kısaltılır veya "a, b" gibi harfler yıl ibaresi yanına eklenerek tekrar atıflarında kullanılır.
Ğ) Bir derleme eserde derleyici isminin yanına parantez içinde "der.", editörlük gerektiren bir eserin editörünün isminin yanına parantez içinde "ed." ibaresi konulmalıdır. Bu tür eserler içerisinde yer alan farklı bir yazarın çalışmasına yapılan atıf, makale atıfları gibi yapılmalı, devamında derleyen, editör veya yayıma hazırlayanın ismi, eserin ismi yukarıda belirtildiği gibi verilmelidir.
H) İnternet üzerinden erişim sağlanan kaynaklar, dipnotta ve yukarıda belirtilen kurallara uygun şekilde yer almalı, ilgili internet kaynağının URL adresi de sonda parantez içinde verilmelidir. İlave olarak parantez içinde "Çevrimiçi" ibaresi ve "Erişim Tarihi (e.t.)" yer almalıdır.
I) Arşiv belgeleri: Arşiv adı, tasnif adı, numara vb. orijinal tarihi ile verilmelidir.
BOA, A.MKT.MHM, 110/92; 9 Ramazan 1273/3, Mayıs 1857
İ) Yazarı belli olmayan resmi ya da özel yayınlar, raporlar vb., Yayının adı, yayımlayan, basım yeri, yayın tarihi, sayfa numarası (s.) sırasıyla verilmelidir. Baskı yeri belli olmayan eserlerde "by.", baskı tarihi belli olmayan eserlerde ise "ty." ibareleri kullanılmalıdır.
J) Yüksek lisans ve doktora tezlerine yapılan atıflar da yukarıda belirtilen kurallara uygun şekilde yapılmalıdır. Yazar adı, tez adı (tırnak içinde ve italik olmayacak), yayımlanma bilgisi, üniversite adı, enstitü adı ve ana bilim dalı, şehir ve yılı belirtilmelidir. Aynı kaynağa ikinci kez atıflarda yazar soyadı, yıl, sayfa numarası ibaresi kullanılabilir.
K) İkincil Kaynaklardan Aktarma: Metin içerisindeki bilgi ya da ifadelerin ikincil bir kaynaktan silsile yoluyla aktarıldığı durumlarda esere ilişkin bilgiler atıf sonrasında parantez içinde (Aktaran:) ibaresiyle verilir.
L) Bir kongre yahut sempozyumda sunulan bir bildiri metnine yapılacak atıf, bildiri sahibinin Soyadı, Adı, (tırnak içinde) "Bildiri Başlığı", Sempozyum Adı, Düzenleyen veya Yayımlayan, Şehir, Düzenlenme Tarihi, sayfa numarası sırasıyla verilmelidir, çalışma kaynakçada gösterilirken sayfa aralığı (ss.) verilmelidir.
M) Gazete, akademik olmayan dergi vb yayınlara yapılan atıflarda, konu haber ise haber başlığı tırnak içinde önce verilir; makale, deneme gibi vb. ise yazar soyadı, adı, tırnak içinde yazı başlığı; röportaj ise konuşulan kişinin soyadı, adı, röportajın başlığı, konuşan kişi verilmelidir. Bu sıralamaları gazete veya dergi adı, tarih numarası izlemelidir.
III. Kaynakça
A) Çalışmanın sonunda, yararlanılan kaynaklara, yazar soyadına göre alfabetik sırayla KAYNAKÇA'da yer verilmelidir. Aynı yazarın birden fazla eseri varsa, eski tarihli yayına öncelik verilmelidir.
"Yazar soyadı, yazar adı, eser adı, yayınevi, yayın yeri, yıl, baskı sayısı" şekilde sıralanmalıdır.
B) Kaynakça sadece çalışmanın gönderme yaptığı eserleri içermelidir.
C) Dipnotlarda bir esere yapılan ilk gönderme ile kaynakçada yer verilen eserler aynı biçimde yazılmalıdır.
D) Kaynakçada yer verilen çalışma bir makale, bildiri v.b. ise, eser içerisindeki başlangıç ve bitiş sayfa numaraları yer almalıdır.
Editör
Av. Mutlu DİNÇ
Editör Yardımcısı
Av. Çilem BAHADIR
Yayın Kurulu
Prof. Dr. Ayşe NUHOĞLU / İstanbul Medipol Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Murat TOPUZ / Marmara Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Müslüm AKINCI / Kocaeli Üniversitesi - Kocaeli
Prof. Dr. Ramazan ÇAĞLAYAN / Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi - Ankara
Çilem BAHADIR / Avukat, Ankara Barosu, Seçkin Yayıncılık - Ankara
Galip DOĞAN / Avukat, Ankara Barosu - Ankara
Mehmet Akif TUTUMLU / Tüketici Mahkemesi Hâkimi, Adalet Bakanlığı - Ankara
Mutlu DİNÇ / Avukat, İstanbul Barosu, Seçkin Yayıncılık - İstanbul
Danışma Kurulu
Prof. Dr. Ahmet Mithat KILIÇOĞLU / Atılım Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Ali Rıza ÇINAR / Mef Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Ayşe HAVUTÇU / Yaşar Üniversitesi - İzmir
Prof. Dr. Ayşe NUHOĞLU / Medipol Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Dr. h.c. Bahri ÖZTÜRK / İstanbul Kültür Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Binnur TULUKÇU / Selçuk Üniversitesi - Konya
Prof. Dr. Cemil KAYA / İstanbul Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Cumhur ŞAHİN / Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Çetin ARSLAN / Hacettepe Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Durmuş TEZCAN / İstanbul Kültür Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Ender Ethem ATAY / Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Ercan AKYİĞİT / Mef Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Faruk ACAR / Marmara Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Feridun YENİSEY / Bahçeşehir Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. H. Tamer İNAL / İstanbul Esenyurt Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Dr. h.c. Hakan HAKERİ / Özyeğin Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Halide Gökçe TÜRKOĞLU ÖZDEMİR / Yaşar Üniversitesi - İzmir
Prof. Dr. Halil KALABALIK / Sakarya Üniversitesi - Sakarya
Prof. Dr. Haluk Hadi SÜMER / Selçuk Üniversitesi - Konya
Prof. Dr. Hasan İŞGÜZAR / Ankara Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Hayri BOZGEYİK / Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Hayrunnisa ÖZDEMİR / Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. İ. Hamit HANCI / Ankara Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. İbrahim AŞIK / Marmara Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. İbrahim KAYA / İstanbul Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. İbrahim ÖZBAY / Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi - Erzincan
Prof. Dr. İzzet ÖZGENÇ / Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. M. Emin ARTUK / İstanbul Medipol Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. M. Fatih UŞAN / Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Mehmet ALTUNKAYA / Akdeniz Üniversitesi - Antalya
Prof. Dr. Muharrem ÖZEN / Ankara Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Murat TOPUZ / Marmara Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Mustafa Ruhan ERDEM / Yaşar Üniversitesi - İzmir
Prof. Dr. Mustafa TOPALOĞLU / Özyeğin Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Müslüm AKINCI / Kocaeli Üniversitesi - Kocaeli
Prof. Dr. Nurettin BİLİCİ / Çankaya Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Nuri ERİŞGİN / Lefke Üniversitesi - KKTC
Prof. Dr. Olgun DEĞİRMENCİ / TOBB Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Ömer ANAYURT / Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Ömer KORKUT / Çukurova Üniversitesi - Adana
Prof. Dr. Ramazan ÇAĞLAYAN / Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi - Ankara
Prof. Dr. Sevtap YOKUŞ VEZNEDAROĞLU / Altınbaş Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Şaban KAYIHAN / Yalova Üniversitesi - Yalova
Prof. Dr. Şafak NARBAY / Sakarya Üniversitesi - Sakarya
Prof. Dr. Şeref ERTAŞ / Girne Üniversitesi - KKTC
Prof. Dr. Tekin MEMİŞ / Beykent Üniversitesi - İstanbul
Prof. Dr. Timur DEMİRBAŞ / Yaşar Üniversitesi - İzmir
Prof. Dr. Veli Özer ÖZBEK / İzmir Ekonomi Üniversitesi - İzmir
Prof. Dr. Zühtü ARSLAN / Anayasa Mahkemesi Başkanı - Ankara
Doç. Dr. Cafer EMİNOĞLU / Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi - Ankara
Doç. Dr. Emel BADUR / Çankaya Üniversitesi - Ankara
Doç. Dr. Koray DOĞAN / Dokuz Eylül Üniversitesi - İzmir
Doç. Dr. Pınar BACAKSIZ / Dokuz Eylül Üniversitesi - İzmir
Doç. Dr. Sabahattin YÜREKLİ / Bursa Uludağ Üniversitesi - Bursa
Doç. Dr. Selin SERT SÜTÇÜ / Akdeniz Üniversitesi - Antalya
Doç. Dr. Seydi KAYMAZ / Ufuk Üniversitesi - Ankara
Doç. Dr. Sinan Sami AKKURT / Selçuk Üniversitesi - Konya
Doç. Dr. Şeref İBA / Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi - KKTC
Dr. Öğr. Üyesi Ahmet Cemal RUHİ / Hasan Kalyoncu Üniversitesi - Gaziantep
Dr. Öğr. Üyesi Kumru KILIÇOĞLU YILMAZ / Atılım Üniversitesi - Ankara
Dr. Öğr. Üyesi Merve ACUN MEKENGEÇ / Girne Üniversitesi - KKTC
Dr. Öğr. Üyesi Mustafa Aytaç ÖZELÇİ / İstanbul Kültür Üniversitesi - İstanbul
Dr. Öğr. Üyesi Oğuz CANER / Bursa Uludağ Üniversitesi - Bursa
Ali PARLAR / İstanbul BAM Cumhuriyet Savcısı - İstanbul
Aydın TEKDOĞAN / İstanbul BAM 2. HD Başkanı - İstanbul
Cengiz APAYDIN / Kartal Adliyesi Cumhuriyet Savcısı - İstanbul
Erhan GÜNAY / Avukat, Muğla Barosu - Muğla
Gönen ERİŞ / Yargıtay Onursal Daire Başkanı - İstanbul
H. Tahsin GÖKCAN / Anayasa Mahkemesi Başkan Vekili - Ankara
İbrahim PINAR / Avukat, Ankara Barosu - Ankara
M. Handan SURLU / Yargıtay HGK Onursal Başkanı - İzmir
Özgür SEMİZ / Kültür İşleri ve Enformasyon Müsteşarı - Paris
Sadettin DOĞANYİĞİT / E. Sayıştay Başdenetçisi - Ankara
Serhat YENER / Noter - Kırşehir 2. Noteri
Y. Güngör ÖZDEN / Anayasa Mahkemesi Onursal Başkanı - Ankara
* Kurullarda, ülke ismi verilenler haricindeki tüm üyeler Türkiye'deki kurumlarda çalışmaktadır.