Telekomünikasyon Yoluyla Yapılan İletişimin Denetlenmesi Sırasında Tesadüfen Elde Edilen Deliller

Adem KARTAL

ÖZET:

Ceza Muhakemesi Kanununun 138. maddesinin 2. fıkrasında düzenlenen telekomünikasyon yoluyla yapılan iletişimin denetlenmesi sırasında tesadüfen elde edilen delillerin mevzuatımıza yeni girmesi nedeniyle, bu delillerin elde edilmesi ve yargılamada kullanılması bakımından gerek doktrinde gerekse uygulamada çok ciddi ve yoğun tartışmalar yaşanmaktadır. Çalışmamızda, kişilerin temel haklarına ve hürriyetlerine müdahaleyi gerektiren iletişimin denetlenmesi tedbirinin uygulanması sırasında tesadüfen elde edilen bu delillerin, hangi usul ve esaslar dahilinde elde edildiğinde hukuka uygun sayılarak yargılamada ispat aracı olarak kullanılabileceği ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler: Tesadüfi Delil, Katalog Suç, Telekomünikasyon Yoluyla Yapılan İletişimin Denetlenmesi, Örgütlü Suç, İspat.

1. Giriş

Son zamanlarda artan örgütlü suçlarla ilgili delil elde edebilmek için telekomünikasyon yoluyla yapılan iletişimin denetlenmesi tedbirine yoğun bir şekilde başvurulmakta, bu tedbirin uygulanması sırasında şüphelilerin veya sanıkların başka suçlarına veya üçüncü kişilerin suç oluşturan eylemlerine sıkça tesadüf edilmektedir. Ancak tesadüfen elde edilen delillerin suçun ispatı için kullanılıp kullanılamayacağı hususu 5271 sayılı CMK yürürlüğe girene kadar yasalardaki boşluk nedeniyle uzun süre belirsizliğini korumuştur.

Mülga 4422 sayılı Yasada iletişimin denetlenmesi düzenlendiği hâlde, bu denetim sırasında, yapılan soruşturmayla ilgisi olmayan başka bir suç işlendiği yönünde delile rastlandığında yapılacak işlem ve delilin durumu düzenlenmemişti.