Hakkaniyet Sorumluluğu

Atilla ALTOP

Türk Hukuk devriminin temel taşlarının en büyüğü olan “Türk Kanunu Medenîsi”nin tamamlayıcısı ve adeta beşinci kitabı olarak bilinen 818 sayılı “Borçlar Kanunu” (kısaca “BK”); Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından 22 Nisan 1926 tarihinde kabul edilmiş, 24 Nisan 1926 tarihli Resmî Gazetede yayımlanmış ve 4 Ekim 1926 tarihinde 743 sayılı Türk Kanunu Medenîsi ile birlikte yürürlüğe girmiştir.

Yürürlüğe girdiği tarihten günümüze kadar geçen 84 yıllık süreçte Borçlar Kanununun içeriğinde bazı değişiklikler yapılmış olmakla birlikte, bunlar köklü ve önemli değişiklikler değildir. Kanunların birer sosyal varlık olarak, aynen canlı varlıklar gibi zamanla yaşlanmaları, kendilerinden beklenen işlevleri tam anlamıyla yerine getirmekte güçsüz kalmaları, bu sebeple de günün şartlarına ve ihtiyaçlarına gereği gibi cevap vermemeleri, herkesçe kabul edilebilecek bir gerçektir.

Bu gerçek, kanunların ve özellikle hukuk hayatında büyük önemi olan temel kanunların baştan sona gözden geçirilerek, günümüzün şartlarına ve ihtiyaçlarına cevap verebilecek hâle getirilmesini zorunlu kılar. Bu zorunluluk, temel kanunlardan birisi olan Borçlar Kanunumuz için de söz konusu olduğundan, yürürlükteki Kanunu baştan sona gözden geçirmek ve günümüzün ihtiyaçlarına cevap verecek yeni bir tasarı hazırlamak üzere, Adalet Bakanlığı’nın 02.04.1998 tarihli Olur’u ile Hukuk Fakülteleri öğretim üyeleri, yüksek yargı organları mensubu yargıçlar, başta Barolar Birliği ve Noterler Birliği olmak üzere ilgili diğer kamu kurum ve kuruluşlarının temsilcileri ve bazı Adalet Bakanlığı çalışanlarından oluşan bir “Borçlar Kanunu Komisyonu” (kısaca “Komisyon”) kurulmuştur.