5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanununda Kamu Davasının Açılmasının Ertelenmesi Kurumu
Doğan Gedik
I. GENEL OLARAK
Avrupa Birliğine üyelik yolunun daha somut hale geldiği son yıllarda ülkemizde hızlı bir kanunlaşma sürecinin başladığını, dolayısıyla AB normlarını benimseme arayışlarının başladığını görmekteyiz. Ceza hukukumuzu oluşturan temel müesseselerde değişiklikler yapan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 1 Haziran 2005 tarihi itibariyle yürürlüğe girmiş olup, bu kanunlar ile çocuklarla ilgili olarak tarafı bulunduğumuz uluslararası sözleşme ve bildirgeler karşısında 2253 Sayılı kanunun yeniden gözden geçirilmesi zorunluluğu ortaya çıkmıştır1.
Türkiye’de çocuklara özgü ilk kanun, 07.11.1979 tarihli ve 2253 Çocuk Mahkemelerinin Kuruluşu, Görev ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun olup, 01 Haziran 1982 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Önceki paragrafta belirttiğimiz gerekçelerle yeni bir mevzuata duyulan ihtiyacın büyümesi üzerine başlatılan çalışmalar, 15.07.2005 tarihinde yürürlüğe girerek 2253 Sayılı kanunun yerini alan 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu ile noktalanmıştır.
Öte yandan, genel olarak 19. yüzyılda ceza hukukunun temel yaptırımı olan hürriyeti bağlayıcı cezaların infazının, hükümlüyü yeniden topluma kazandırmaktan çok, toplumdan uzaklaştırmaya yönelik bir etki meydana getirdiği, bu nedenle bu cezalara son çare olarak baş vurulması gereği ortaya çıkmış ve basit suçluluk alanlarında alternatiflerin ne olması gerektiği konusunda arayışlara neden olmuştur2.
