Vuk (vergi Usul Kanunu) m.359/a-2 ve M.359/b Mukayesesi
Comparison Between Article 359/a and 359/b in TPC (Tax Procedure Code)
Ersan ŞEN
Fatura alınmaksızın gerçekleştirilen satın alımların bir başka mükellefe ait fatura ile belgelendirilmesi halinde, faturayı düzenleyen ile alan arasında gerçek bir mal ve hizmet alışverişi bulunmadığı için, söz konusu belgenin içerik itibarıyla yanıltıcı olduğu ileri sürülemeyecektir.
Aldatma kabiliyeti bulunmasına gerek olmaksızın, salt var olmayan işlemi ve/veya ilişkiyi konu edinen bu belgenin sahte belge olarak değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu durumda, fail hakkında VUK m. 359/a-2 değil; VUK m. 359/b’de tanımlanan suçun ve cezanın uygulanması gerektiği dikkate alınmalıdır.
Sahte belge, Muhteviyatı İtibarıyla Yanıltıcı Belge, Vergi Kaçakçılığı Suçunda İçtimaı Kavramı, Zincirleme Suç Müessesesi.
In case when purchases made without getting an invoice and documented with another taxpayer’s invoice, the document cannot be claimed as misleading because there isn’t a real goods and service exchange between the invoice issuer and the receiver.
This document which is purely subject to a non-existing transaction and/or relation, without necessarily having a fraud capability should be assessed as a forged document. In this case, it should be taken into consideration that the offence and the punishment defined in article 359/b in TPC (Tax Procedure Code) should be applied to the perpetrator and not the article 359/a-2.
Forged Document, Misleading Document, Joinder of Offences in Tax Evasion, Successive Offence.
I. GENEL OLARAK
Soru: A’dan aldığı mal/emtia için, B’ye fatura düzenlettiren C’nin cezai sorumluluğu hakkında, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu (VUK) m.359/a-2 mi, m.359/b mi uygulanacaktır?
VUK m.359/a-2’ye göre, “Defter, kayıt ve belgeleri tahrif edenler veya gizleyenler veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleyenler veya bu belgeleri kullananlar hakkında on sekiz aydan üç yıla kadar hapis cezasına hükmolunur. Varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit olduğu halde, inceleme sırasında vergi incelemesine yetkili kimselere defter ve belgelerin ibraz edilmemesi, bu fıkra hükmünün uygulanmasında gizleme olarak kabul edilir”. İlgili hükümde muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge, “Gerçek bir muamele veya duruma dayanmakla birlikte bu muamele veya durumu mahiyet veya miktar itibarıyla gerçeğe aykırı şekilde yansıtan belge” şeklinde tanımlanmıştır.
VUK m.359/b’ye göre, “Vergi kanunları uyarınca tutulan veya düzenlenen ve saklama ve ibraz mecburiyeti bulunan defter, kayıt ve belgeleri yok edenler veya defter sahifelerini yok ederek yerine başka yapraklar koyanlar veya hiç yaprak koymayanlar veya belgelerin asıl veya suretlerini tamamen veya kısmen sahte olarak düzenleyenler veya bu belgeleri kullananlar, üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır”. İlgili hükümde sahte belge, “Gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belge, sahte belgedir.” şeklinde tanımlanmıştır.
