Konut Finansman Sözleşmelerinde Temerrüt
Default on Mortgage Contracts
Konut finansmanı kullanan tüketici, ödeme planında gösterilen taksitleri zamanında ödemezse kendiliğinden temerrüde düşer. Konut finansman kuruluşu, sözleşmede muacceliyet şartı kararlaştırılmışsa birbirini izleyen iki taksitin ödenmemesi halinde geri kalan kredinin ödenmesini de isteyebilir. Bunun için, tüketiciye 30 gün süreli bildirim göndererek ödenmeyen taksit miktarlarını belirtmesi gerekir. Konut finansman kredilerinde temerrüt faizi konusunda eski 4077 sayılı Kanun döneminde çıkarılmış konut finansman sözleşmesi hakkındaki yönetmelik uygulanır. Buna göre, temerrüt faizinin akdi faizin %30’unu geçmemesi gerekir. Yeni 6502 sayılı Kanuna göre hazırlanmış Konut Finansman Sözleşmeleri Yönetmelik Taslağında da aynı sınırlama korunmuştur.
Konut Finansman Sözleşmesi, Mortgage, Temerrüt Faizi, Muacceliyet Şartı, Finansal Kiralama.
The consumer who use housing finance, falls automotically in default if does not pay installments on time shown on the payment plan. If there is an acceleration clause was decided in the contract, the housing finance institution may also ask remaining payments of the loan in case two successive installments are unpaid. In this case, the housing finance institution must specify the amount of the unpaid installment by notifications sent to 30 days duration to the consumer Housing finance in the default interest on loans issued during the implementation of regulations on housing finance contracts of the act no 4077. Accordingly, it should not exceed 30% of the contractual interest rate of default interest. Prepared according to the new act no. 6502 Housing on Finance Contracts Draft Regulation is also preserved in the same restrictions.
Mortgage Contracts, Mortgage, Default Interest, Acceleration Clause, Leasing.
1. GİRİŞ
Dünya piyasalarının temel yapısı ve günümüz ekonomik sistemi düşünüldüğünde, bireylerin kendi çabalarıyla kazandıkları paralardan yaptığı birikimler ile yaşayacakları konutu satın almaları oldukça zor görünmektedir. Bu nedenle, sosyal bir amaç güderek, bireylerin barınma ihtiyacını gidermeleri için, konut edinmelerine yardımcı olan, kendi kendini döndüren ve uzun vadeli konut finansmanı sağlayan bir sistem geliştirilmiştir. Uygulamada “Mortgage” adı verilen bu sistem ABD’de ve bazı Avrupa ülkelerinde konut sisteminin bütününü ifade etmektedir. Mortgage (Tutsat), bir diğer adıyla ipotekli borç kredisi; borçlunun önceden belirlenmiş dönemlik ödemelerle yükümlü olduğu ve bu yükümlülüğün belirli niteliklerdeki gayrimenkul teminatı ile güvenceye alındığı bir borç türüdür1.
ABD’de ve Avrupa’da “Mortgage” diye ifade edilen bu sistem, Türk hukukuna da kamuoyu ve bankalar tarafından Mortgage olarak lanse edilmiştir. Ancak Türk Dil Kurumu’nun tutsat veya tutulu satış2 olarak tabir ettiği, kanaatimizce de “tutsat” kelimesinin kullanılmasının daha uygun olduğu konut finansmanı sözleşmeleri, tüm taraflara ciddi düzeylerde kazanım sağlayan ve uygulamanın yaygınlık kazandığı ülkelerde çok önemli sosyal faydaları da görülen bir konut finansman sistemidir.3
Bu sistem ilk olarak 5582 sayılı “Konut Finansman Sistemine İlişkin Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun” ile hukukumuza girmiştir. 5582 sayılı Kanunun 24’üncü maddesiyle, 4077 sayılı (eski) Tüketicinin Korunması Hakkında Kanuna oldukça uzun olan 10/B maddesi eklenmiş ve konut finansmanı sözleşmeleri, bu maddeyle Tüketicinin Korunması Hakkında Kanuna aktarılmıştır. Ancak, eski Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun, 07.11.2013 tarihinde kabul edilen ve 28.11.2013 tarihli ve 28835 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 28.05.2014 tarihinde yürürlüğe girmesiyle birlikte yürürlükten kalkmıştır. Konut finansmanı, 28.05.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 32-39’uncu maddeleri arasında düzenlenmiş bulunmaktadır.
