Kıdem Tazminatına İlişkin Düzenlemenin Hâlâ Mutlak Emredici Niteliğini Koruyup Korumadığı Sorunu
Fatih M. Uşan
1475 sayılı İş Kanunu m. 14’te düzenleme altına alınan ve halen yürürlükte bulunan kıdem tazminatına ilişkin düzenlemenin mutlak emredici nitelikte olup olmadığının konu ile ilgili bir Yargıtay Kararı üzerinden incelenmesidir.
Kıdem Tazminatı, İş Kanunu, Toplu İş Sözleşmesi, İstifa.
“Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 23.5.2007 gününde oybirliği ile karar verildi” ifadesini içeren Yargıtay 9. HD’nin 23.5.2007, 2006/27935, 2007/16249 sayılı kararı yayımlanmamıştır.
19 Mayıs Asliye Hukuk (İş) Mahkemesinin 15.06.2006 tarihli ve 2005/119, 2006/120 sayılı ve Yargıtay tarafından onanan bu kararı şöyledir:
“Davacı vekili, 21.11.2005 hakim havale tarihli vermiş olduğu dava dilekçesi ile müvekkili 19 Mayıs Belediye Başkanlığının davalı ile işçi işveren ilişkisinin bulunduğunu davalının kendi isteği ile 22.6.2005 tarihinde ayrılışını yaptığını, taraflar arasında 15.3.2004-14.3.2006 tarihleri arasında toplu iş sözleşmesinin yürürlükte bulunduğunu anılan toplu iş sözleşmesinin 25. maddesinde işçinin kendi isteği ile dahi olsa iş yerinden ayrılması durumunda kıdem tazminatına hak kazanacağı durumunun kararlaştırıldığını, ancak 1475 S. İş Kanununun değişik 14. maddesi kapsamında kendi isteği ile işyerinden ayrılan işçilerin kıdeme hak kazanamayacağı ilkesinin düzenleme bulduğunu anılan düzenlemenin emredici hüküm niteliğinde olduğunu emredici hükümlerin aksinin serbest irade ile kararlaştırılmasının hukuken mümkün olmadığını zira 9 Hukuk Dairesinin 04.05.1982 gün 1982/3861 esas ve 1982/4486 karar ve 5.9.1991 gün ve 1991/599 esas 1991/8275 karar sayılı ilamları kapsamında bu yönün vurgulandığından bahisle anılan toplu iş sözleşmesinin 25. maddesine istinaden davalıya yapılan toplam 2.344,08 YTL’nin davalıdan alınarak müvekkiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
