Arama yapmak için lütfen yukarıdaki kutulardan birine aramak istediğiniz terimi girin.

Md. 88 ABA (Eski Md.93 ABA/Maastricht) Uyarınca Teşviklerin Denetim Usulü*

Ulya SELÇUK

1. Giriş

Teşvik dağılımı konusunda yakın geçmişteki bir çok olayın Avrupa basını tarafından gündeme getirilmesi1, Avrupa Topluluğunun teşvik politikası konusunda kamunun da merakını uyandırmıştır. Bu olaylar neticesinde, Avrupa Komisyonu’nun devlet teşviklerinin dağılımı üzerinde uyguladığı ve ulusal politikacılar ve teşebbüsler gibi birçok kesimin fazlasıyla rahatsızlık duyduğu bu sıkı denetime dikkat çekilmiştir2 . Komisyon, teşvik veren ulusal kurumların teşvik sorunları hakkındaki kararlarını ortak pazar ile olan uyumlarını denetleyen bir üst kurum niteliğinin yanısıra ve aynı zamanda diğer rakiplerin haklarını da gözönünde bulundurmaktadır.

Teşviklerin denetimi konusunda öncelikle üye devletlerin yasal, ekonomik, yerel, bilimsel ya da orta ölçekli politik amaçları doğrultusunda rekabete olan devlet müdahalelerinin yeterli düzeye indirgenmesi amaçlanmaktadır. '' Avrupanın çıkarlarını gözeten tarafsız bir vekil ''(alm. ''unabhaengigeSachwaltereuropaeischerInteressen'') konumundaki Komisyon, üye devletlerin icrai politik amaçları ile gözeticisi olduğu uygun rekabetin korunması arasında bir bağ kurmaya çalışmaktadır. Ulusal ekonomi politikalarına müdahale edildiğini düşünen üye devletlerin bu alanda ikincillik (alm.”Subsidiaritaet”) ilkesine dayanarak, tek başlarına denetim yetkisine başvurmaları ise sözkonusu değildir, zira md.87 ABA uyarınca teşvik denetimini münhasıran topluluğa devretmişlerdir. Buna rağmen topluluk görevlerinin etkili bir şekilde yerine getirilebilmesi, üye devletlerle ortak bir çalışmaya bağlıdır. Bu durum ulusal teşviklerin bildirilmesi yükümlülüğünü de kapsamaktadır ve ulusal mahkemeler bu gözetim mekanizmasına dahilindedir.

Md. 89, md.87 ve md.88’e yönelik yönetmelik çıkarılması konusunda yetkilendirici bir madde olmakla beraber, bu madde sebebiyle yetkiler kesintiye uğrayacağından, Komisyon’un bu sebeple çekinmesi ile hiç başvurulmamıştşr. Ancak teşvik denetimi usulünün yasallaşması, şeffaflığın iyileştirilmesi, etkinin arttırılması ve basitleştirilmesi için kaçınılmaz olmuştur. Komisyon konsey’in desteği ile 1997 yılından bu yana devlet teşviklerinin modernize edilmesi yönünde farklı tedbirler almaktaydı.Komisyon’un ortak pazara fiilen etkili olan durumlara ilişkin müdahale alanını daraltabilmek için, etkili bir şekilde uygulayacağı bir denetim aracına ihtiyacı vardı. Teşebbüslerin idari işlem fazlasını en aza indirmenin yanısıra, hem hukuki istikrar, hem de şeffaflık ilkesinin güçlendirilmesi sağlanabilmeliydi.Buna bağlı olarak Komisyon, Konsey’in talebi ile teşvik denetimi için usul tüzüğü önerisi getirilmiş3 ve (ATRG Nr.C 116 v.16.4.1998 S.13 ) ve bu tüzük önerisi Konsey’in No: 659/1999’lu 22.03.1999 tarihli ABA md.93’ün uygulamasına yönelik tüzüğü (yeni tüzük)kabul edilmiştir4, 16.04.1999 tarihinde yürürlüğe girmiştir.