İnternet Vasıtasıyla Yapılan sözleşmelerin Geçerliliği, İspatı ve Vergi Hukuku Delil Sistemi Bakımından Değerlendirilmesi
Tayfun ERCAN
İnternet vasıtasıyla yapılan sözleşmeler, internet araçları ve iletişim ağları yardımıyla yapılan hukuki işlemlerin kurulması ile ifası arasında geçen tüm aşamaları kapsayan hukuki işlemlerdir. İnternet vasıtasıyla yapılan bu sözleşmeler, klasik yöntemlerle gerçekleştirilen sözleşmelerden farklıdır ve bu durum kendine özgü birtakım kuralların oluşturulmasını zorunlu kılmaktadır.
İnternet vasıtasıyla yapılan sözleşmelerin Türk Vergi Hukuku delil sistemi çerçevesinde değerlendirileceği makalemizin konusu içerisinde; klasik yöntemlerle yapılan sözleşmelerin geçerlilik koşullarının teorik açıdan analizi, internet vasıtasıyla yapılan sözleşmelerin geçerlilik şartları, bu sözleşmelere uygulanacak hukuki rejim açıklandıktan sonra internet vasıtasıyla yapılan sözleşmelerin Türk Vergi Hukuku delil sistemi karşısındaki durumuna yer verilecektir.
İnternet Vasıtasıyla Yapılan Sözleşmeler, Vergi Hukuku, Vergi Hukuku Delil Sistemi.
I. SÖZLEŞMELERDE GEÇERLİLİK UNSURLARI
Sözleşmelerin geçerlilik şartlarından en önemlisi taraflardan her birinin hukuki işlem ehliyetinin bulunmasıdır. Kural, herkesin hukuki işlem ehliyetine sahip olmasıdır. Ancak, kanunkoyucu, akla uygun hareket etme ya da yaptığı işlemin sonuçlarını ayırt etme ölçütünü nazara alarak kişileri ehliyet bakımından bir tasnife tabi tutmuştur. Hukuki işlem ehliyetini dört grupta inceleyebiliriz.
Tam Ehliyetliler: Ergin olmuş, ayırt etme gücüne sahip ve hakkında kısıtlılık kararı bulunmayan kişiler tam ehliyetli kişilerdir. Kanun koyucu, kişilerin yapmış olduğu işlemi ve sonuçlarını anlaması ve kısıtlanmamış olmaması koşullarına ilaveten fiili bir olgunluğun da oluşması bakımından yasal bir yaş şartta da getirmiştir. Buna göre, 18 yaşının doldurulmuş olması normal ergenlik yaşı olarak tanımlanmaktadır; fakat duruma göre bireyler evlenme ya da ergin kılınma talebi yoluyla da ergin olabilirler.
Tam Ehliyetsizler: Tam ehliyetsiz grubuna dahil olan kişiler, herhangi bir yaş sınırlamasına bağlı olmaksızın hukuki işlem ehliyetinden (fiil ehliyeti) yoksundurlar. Yaptıkları işlemin neticelerini anlamamaları ve akla uygun hareket edememeleri sebebiyle bu kişilerce yapılan hukuki tasarrufların hukuki bir değeri bulunmamaktadır. Kanunkoyucu, bazı hallerde tam ehliyetsizlerce yapılan hukuki işlemlerin hükümsüzlüğü kaidesine bazı istisnalar getirmiştir1. Bunlar:
